Sunday, January 16, 2022

191. කරබාගෙනම ඉන්නව.












සමහර උදේ වරුවල 
කෝපි මල් මගෙන් අහනව 
ඒ සුවඳ අඳුරනවද කියල 
පෙතිවල සිනිඳු දැනෙනවද කියල 
ඒත් මට හිත නෑ කියන්න  
ඒ අපේ හීනවල සුවඳ කියල 
ඒ අපේ හීනවල මෙලෙක කියල 
ඉතිං... 
කරබාගෙනම ඉන්නව.

සමහර උදේ වරුවල 
කුරුල්ලො මගෙන් අහනව 
ඒ කිචිබිචිය අඳුරනවද කියල 
පියාඹන සැහැල්ලුව දැනෙනවද කියල 
ඒත් මට හිත නෑ කියන්න  
ඒ අපේ හීනවල සද්දෙ කියල 
ඒ අපේ හීනවල නිදහස කියල 
ඉතිං... 
කරබාගෙනම ඉන්නව. 

සමහර හවස් වරුවල 
සමනල්ලු මගෙන් අහනව 
ඒ පාට අඳුරනවද කියල 
පිහාටුවල සුබාව පේනවද කියල 
ඒත් මට හිත නෑ කියන්න  
ඒ අපේ හීනවල පාට කියල 
ඒ අපේ හීනවල ලස්සන කියල 
ඉතිං... 
කරබාගෙනම ඉන්නව. 

සමහර හවස් වරුවල 
දොළ පාර ඔහේ ගලනව 
මොනවද මුමුනමින් කියනව 
යන ගමන් මා දිහාවෙත් බලනව 
ඒත් මට හිත නෑ කියන්න  
අපෙත් අත් අත් අරුනයි කියල 
නමුත් හිත් අත් අරුනෙ නැහැයි කියල 
ඉතිං... 
කරබාගෙනම ඉන්නව!


No comments:

Post a Comment

සේපාලිකා මල් වෙත පැමිණි ඔබට බෙහෙවින්ම ස්තුතියි. ඉඩක් ඇත්නම් ඔබේ අදහස මෙහි තබා යන්නත් අමතක කරන්න එපා. මුහුණු පොතෙන් මගේ කවි පිටුව කියවන්න කැමති අයට ( මෙතැනින් ) පිවිසිය හැකියි.