Friday, January 7, 2022

183. අත් හැරුණු අත්











රැයක් පමණක් ගසක් සැරසුව
කුඩා සේපාලිකා කුසුමක්
ගසේ පාමුල වැතිර ගෙන වුව
ගෙනෙනු ඇත ඉමිහිරිම සුවඳක්
 
කඳුළු පිණි තණ පලසෙ පුරවා
රාත්‍රිය මහ හුගක් හැඬුවත්
නාඳුනන දෙපයක් උදෑසන
ලබනු ඇති ඉන් අමුතු සිසිලක්

නැගී ඇහැරෙන විටදි අරුණළු
ඉරී මිහිදුම් සේල ලිහුණත්
කඳුළු පිසදා ගතිපු කන්දක්
දකිනු ඇත තුරු හිසක කැකුළක්

පවන් රැල්ලට එකතු වුන මුත් 
මග ඇරුණු තනි සිතක සුසුමක්
ගෙතෙනු ඇති අත් හැරුණු අතකින්
අද හෙටම ලස්සනම කවියක් !



By at

2 comments:

Subscribe to: Post Comments (Atom)
සේපාලිකා මල් වෙත පැමිණි ඔබට බෙහෙවින්ම ස්තුතියි. ඉඩක් ඇත්නම් ඔබේ අදහස මෙහි තබා යන්නත් අමතක කරන්න එපා. මුහුණු පොතෙන් මගේ කවි පිටුව කියවන්න කැමති අයට ( මෙතැනින් ) පිවිසිය හැකියි.