Monday, August 31, 2020

133. හිත හදාගෙන අස්වැසෙන්නම්


කඳුළු බිඳුවක් ඇසින් වැටුනා පරණ මතකය සිහි වෙලා
කුරුළු දෙහදක ඇඳුණු ආදර සිහින සිතුවම බොඳ වෙලා
අඳුරු අහසට නොකිය සඳවත කොහෙද ඈතක සැඟවිලා
සිදුරු වුන මුළු හදම කකියයි ඉවර මුත් සැම සිදුවෙලා

පේවිලා පා දෝත සිටියත් වැළඳ ගන්නට ස්නේහයෙන්
ගෑවිලා අත ආයෙ නික්මෙයි රැල්ල දියඹට වේගයෙන්
පෑසිනා මුතු අහුර හදවත හොවා සෙනෙහෙක නාමයෙන්
සේදිලා ගොස් සයුරු රැල්ලට වෙරළ දැන් අසනීපයෙන්

ජීවිතේ එක තැනක නොරැදී ගලන විට කෙලවර බලා
මාවතේ ඔබ නික්ම ගිය මම හිඳිමි තාමත් තනිවෙලා
මාරුතේ ගිලිහිච්ච කුසුමක් අහුලගෙන අහකට නොලා
මා ඔබේ යැයි කිව්ව දින හසරැල්ල ගමි මතකෙට නෙලා

නොම හඬා බැරි මුත් රිදෙද්දී සිදුරු හද එක සීරුවෙන්
නපුරු දා තනිකම් විඳින්නයි මිදෙන සුසුමක වාරුවෙන්
ලැබු නිසා ආදරේ හිමිකම් මගෙ නොවූ ඔය නෙත් තුලින්
හිත හදාගෙන අස්වැසෙන්නම් දිනෙක මතුදා මා ඉතින්.

Tuesday, August 25, 2020

132. ඒ ඔබ පමණි


මලක පෙති මත සෙනෙහෙ බිඳුවක් විහඟ තුඩකින් තියනවා
අසල ගැවසෙන සිසිල මඳනල එසිරි රහසෙම විඳිනවා
අතර මග අත හැරුණු හීනය දෑස අග යලි බිඳෙනවා
මතක අමතක කරන විදියක් නැතුව හිත දුක් විඳිනවා

පිපෙන විට තුරු හිසක කැකුළක් හෙටට පැතුමක් අතවනයි
නැගෙන විට අවපසෙහි තරුවක් අඳුරු අහසම හැඩ බලයි
හිඳින විට කිති කවා කිසිවෙක් හිත පුරා හරි උණුහුමයි
පිරෙන විට ආදරෙන් දෙසිතක් ලොවම බෙහෙවින් සුන්දරයි

බිඳෙන විට රළ අගිස්සෙන් මුදු සුමුදු පෙණකැටි සැදෙනවා
සිඳෙන විට එක රළක් තව දෙක තුනක් ඈතින් නැගෙනවා
නොගෙන මේ කමටහන් හිත වෙන කොහෙද ඈතක සරනවා
වෙරළ වෙත සංසාර ජීවන රැල්ල හෙමිහිට ඇදෙනවා

අහිමි හිමි නොම සිතා කිසිවක් අපේ වී අපි සිටි එදා
පැමිණි දුක් ඔබ හට නොවී නම් එයයි මගෙ සැනසුම මෙදා
තිබුණි නම් තව එකම පැතුමක් හදෙහි පණ අදිමින් රඳා
පමණි ඒ ඔබ ඊයෙ අද හෙට සසර මතු උපදින සදා!

Monday, August 24, 2020

131. හිනාවක් එක ඉතින් ඇති


හිතුනෙ නැතුවට මාස දින සති ඉකුත් වී වසරක් ගිහින්
කොහෙද ඈතක ඔබව අරගෙන ගොසින් මට නොකියම හොරෙන්
දැවෙන මතකයෙ සුවඳ ඉව කර ලිහුණු කවි පද ඇහිඳිමින්
පෙනුනෙ නැතුවට කාටවත් මං මගේ ලෝකයෙ මිය ගිහින්

සුළං හිරිකඩ සීත නපුරුයි ඇවිත් හිරිහැර කරනවා
ගිලන් හදවත වාරුවට එක උරිස්සක ඉඩ හොයනවා
බලන් ඉන්නට බැරිම තැන බලි කුරුටු ඇඳ යලි මකනවා
ඉතින් කෝ ඔබ කොහෙද කොතනද අසිහියෙන් සිත හොයනවා

වලාවක් නැති අහස යට බැරි සිසිල් වැසි දිය රැඳෙන්න
විලාපෙන් රෑ රැහැයි සෝකයෙ නපුරු දැහැනට වැදෙන්න
පලාතම හිස් මසිත එකමෙක හුස්ම බින්දක් නැගෙන්න
හිනාවක් එක ඉතින් ඇති අද හැකිද හීනෙන් පෙනෙන්න

සේපාලිකා මල් වෙත පැමිණි ඔබට බෙහෙවින්ම ස්තුතියි. ඉඩක් ඇත්නම් ඔබේ අදහස මෙහි තබා යන්නත් අමතක කරන්න එපා. මුහුණු පොතෙන් මගේ කවි පිටුව කියවන්න කැමති අයට ( මෙතැනින් ) පිවිසිය හැකියි.