බත් කටත් හෝ දෙකක් යන්තමින් හිස් බඩට
ඔබ්බවාගෙන විහින් දුක් විඳිමි
හාමතේ වැළපෙනා සුවහසක් සිත් සතන්
තුරුළු කර මහ හුගක් ඉකි බිඳිමි
එක පහන් සිලක් හරි අන්ධකාරෙට රුදුරු
දල්වගන්නට හැකිද අර අදිමි
ඔසවලා හිස් කෙළින් නැගිටිනා හෙට දිනක්
නොඑන බව ඇස් පනාපිට හඟිමි
හීන කඳු අතහැරි පොළොවටම වැටුණාට
දුකක් කවදාකවත් නෑ හිතුනෙ
කනට ජාතික ගීය ඇහෙන හැම වාරෙකම
පපුව දිය වී යනව මෙනි දැනුනෙ
අතැර නොගිහින් එතෙර එකට ගොඩයන පැතුම
විතරමයි හද කොනක රැව් නැගුනෙ
එහෙව් රට අපේ පණ මෙලෙස දුක් උහුලද්දි
දකින්නට උන එකයි අපෙ කරුමෙ
තැලි තැලී එක දිගට උහුලනා ගින්දරින්
මහ පොලොව අහස කම්පා වීම
ඇරඹිලා තියෙද්දිත් මිනිසුනේ මට පුදුම
මේ ලෙසින් තියෙනෙකයි හික්මීම
ධර්ම යුද්ධෙන් දිනුම කොයි වෙතත් දිනෙන් දින
සුසුම් රැල්ලෙන් නැගෙන පිබිදීම
අතරමග නොනැවතී අවසානයම දකිමු
අපි ළඟයි ඇත්තෙ අපෙ ගැළවීම!
