හිතුනෙ නැතුවට මාස දින සති ඉකුත් වී වසරක් ගිහින්
කොහෙද ඈතක ඔබව අරගෙන ගොසින් මට නොකියම හොරෙන්
දැවෙන මතකයෙ සුවඳ ඉව කර ලිහුණු කවි පද ඇහිඳිමින්
පෙනුනෙ නැතුවට කාටවත් මං මගේ ලෝකයෙ මිය ගිහින්
සුළං හිරිකඩ සීත නපුරුයි ඇවිත් හිරිහැර කරනවා
ගිලන් හදවත වාරුවට එක උරිස්සක ඉඩ හොයනවා
බලන් ඉන්නට බැරිම තැන බලි කුරුටු ඇඳ යලි මකනවා
ඉතින් කෝ ඔබ කොහෙද කොතනද අසිහියෙන් සිත හොයනවා
වලාවක් නැති අහස යට බැරි සිසිල් වැසි දිය රැඳෙන්න
විලාපෙන් රෑ රැහැයි සෝකයෙ නපුරු දැහැනට වැදෙන්න
පලාතම හිස් මසිත එකමෙක හුස්ම බින්දක් නැගෙන්න
හිනාවක් එක ඉතින් ඇති අද හැකිද හීනෙන් පෙනෙන්න
No comments:
Post a Comment