Tuesday, January 4, 2022

181. WFH ජෝගිය














ඔපිස් වැහුනා කොරෝනාවෙන් ගෙදර ඉඳලයි වැඩ ඉතින් 
දැක්කෙ අවසන් වරට ඔපිසිය මීට දෙවසරකට කලින් 
ඔයාලට දැන් සැපයි ලේසියි කියන අය කටවල් ඇරන් 
අනේ කියවා බලන්නකො මෙය තරහ නොමගෙන මුල ඉඳන් 

ඇත්තටම අට පහය කිව්වට ෆ්ලෙක්සිබල්  වර්කින් අවර්ස් 
හිටි ගමන් මහ රෑත් වැඩ මැද ගන්න හින්දා ඉන්ටවල් 
නැතිය මව්පිය පිහිට, සර්වන්ට්ලත් ඉතින් අස්පය ගණන් 
තනිව දිවි බර අදිමි ගෙනයමි ගිලෙන නැව ළමයත් ඇදන් 

අවදි වී කලියෙන් දවල්ටත් එක්ක කෑමද උයනවා 
ඉඩක් ලැබුනොත් කන්න තේ හා තවත් ස්නැක් හදනවා 
නිදාගෙන සැප ගන්න දෙන්නට අවදි කර තේ බෙදනවා 
හත නවය පැය දෙක ඔපිස් වැඩ නිදහසේ මං කරනවා 

උදේ සිට සැරසිලා හොඳහැටි සැමියා අට වෙනකොට යන 
වයස අවුරුදු හයේ නළගන සමග මා මෙහි තනිවෙන 
දැකල වනසල ගියපු කුස්සිය හොඳවයින් බණ සිහිවෙන 
කරල අස් පස් කවල කනකොට අනේ එකොළහ පහු වෙන 

වාඩි වී එක තැනක පැය බාගෙකට හිටියොත් සීරුවේ 
කොහේ හෝ ජල්බරියකිය මට හිතන්නත් බැරි ජාතියේ 
දිදී උත්තර අන්ගනාවිට කටට එන එන පාලියේ 
බැරිම විට දොර වහල යතුරත් තියාගාමී මා බාරයේ 

දෙකට ස්ටෑන්ඩ්අප් එකේදී කියන්නට යම්කිසි දෙයක් 
ඕන නේදැයි සිතා ගත්විට කරන්නට මොනහරි වැඩක් 
කෝල් සීයක් විතර එකපිට පෝලිමේ එන අරුමයක් 
තියේ මට නම් ගෙවී අහවර නොවුන පෙර කල කරුමයක් 

සෑම සඳුදම මීටිමේදී වීඩියෝ ඔන් කිරීම  
අනිවා හින්දා ඊට කලින් මූණ හොදා ගැනීම 
කරමි ඒ නැති දිනට රෑ වන තුරා එලෙසින් සිටීම 
ෂුවර් සර්වන්ට් කිට් එකට මගෙ දිනෙක බුදු බව ලැබීම 

ඔන් උනොතින් කෝල් එකකදි වීඩියෝ එක බැරිවෙලා 
හපොයි ඉවරයි එතෙන්දිම මගෙ යනව සායම දිය වෙලා
ඒක හින්දා ඕන වූ විට ගලවගන්නට තෝරලා 
වසා කැම් එක ස්ටිකර් දෙක තුනක් තියෙනව අලවලා 

තුනෙන් පසු ගෙන ලන්ච් පැය ලලනාවි නාවා ඉක්මනින් 
කෑම දී ඇති යමක් ගිලලා මාත් එනවා සන්තොසින් 
උදේ අලවුණු යමක් වේ නම් සොයා බලලා ඉස්තිරෙන් 
කොටා ටක් බක් ගනිමි වැඩ උන්මාද මගෙ මොළ යන්තරෙන් 

පයේ සිට ඔලු ගෙඩිය දක්වා පිරී තියෙනා විට වැඩ 
අහෝ කේදෙකි එහෙම දවසට එනව කෙල්ලත් උකුලට 
කීන් ගාමින් නාද දුන්නත් කෑම ඉල්ලාගෙන බඩ 
අනේ කන බොන දෙයක් නිස්කාසුවේ ලබන්නට නෑ ඉඩ

කරකවෙන්නට පුටුව නෑ ළඟ නිතර කොන්දත් රිදෙනවා 
ඕන කමකට එකෙක් නෑ ළඟ හැමෝගෙම බිසී වැටෙනවා 
ෆෑන් දැම්මට වැඩක් නෑ මෙහෙ හොඳට දාඩිය දමනවා 
ඔපීසියේ රත්තරන් AC එක ම මතකෙට නැගෙනවා 

ටීම් මීටින් ඇක්ටිවිටි සහ අනෙක් දේවල් හැමෙකම 
ළමය සමගින් පෙනී ඉන්නා එකම සිරියාවිය මම 
වැඩිය මොකටද මගේ ප්‍රොෆයිල් රූපයෙත් හරි අඩකම 
ළමය ඉන්නව හිනා වී ගෙන මාත් එක්කම ඕසෙට 

පුංචි තිරයේ කොටලා ඇස් දෙක දැනටමත් ඇත පොට ගිහින් 
නැතිය ඉඩ මොනිටරේ තැබුමට ගත්තෙ නෑ තව පෙට්ටියෙන් 
අත දුරින් ඇති ඔපිස් බිල්ඩිම දිහා බල බල හුල්ලමින් 
ගෙදර සිට වැඩ කිරිමේ ෂැප අත් විදින්නෙමි සිත් ලෙසින් 

මූණ වත් දැක නොමැති අලුතින් ආව පොඩි උන් බැලීම 
අපොයි ස්ට්‍රෙස් කියා අඬනා සියල්ලන් අස් වැසීම 
ඇත්තටම අපි වැඩද වදවෙන මනේජර්ගෙ හිත හැදීම 
දහසකුත් වැඩ අස්සෙ තියෙනව ඕප විපරම් කිරීම 

ඉවරුනත් ඒ නැති උනත් වැඩ හවස හය හත වෙනකොට 
පැත්තකට කර සියල්ලම යා යුතු අනිත් රස්සාවට 
ඉති කුමාරිය සිහි කරන් ඒ සේරමත් නිමවනකොට 
හොඳ ගණන් මට වැනි වැනී ඇවිදින වෙලාවෙත් දොයි මම 

වැඩ මූඩ් නැති දවස් දෙකතුන අයිස් ගැහුවා මුත් මෙයා 
හිතට හරි නෑ හිතෙනවාමයි මේව මට පලදෙයි කියා 
එහෙම කාලෙට නිදිමරාගෙන උදේ දෙකතුන වෙන තුරා 
බැලන්ස් කරනව අයිස් සහ වැඩ හිතෙන තුරු දැන් හරි කියා 

ලබල තියෙනව මම ලැබීමක් වැඩ අතින්නම් අම්මපා 
කියල මොකටද මගේ ගාවට එන්නෙ වැඩ සිං සිං ගගා 
යන්න වුනමුත් හදිස්සියකදී මතු බවේ මට බය නැතා 
ගන්න පඩියට හිතට එකඟව කොහොමහරි මං වැඩ කරා 

හිතුන විට වැඩ නොකර ඉඳලා ආයෙ හිතුනම කරන්නේ 
මදිද පුළුවන් කමම වෙන අය එහෙම නැතුවයි තැවෙන්නේ 
එහෙම බැලුවම මගේ ජොබ් එක සිරාවට මල් හතයිනේ 
අන්න එහෙමයි කපන්නට බැරි අත අරන් මං ඉඹින්නේ



2 comments:

සේපාලිකා මල් වෙත පැමිණි ඔබට බෙහෙවින්ම ස්තුතියි. ඉඩක් ඇත්නම් ඔබේ අදහස මෙහි තබා යන්නත් අමතක කරන්න එපා. මුහුණු පොතෙන් මගේ කවි පිටුව කියවන්න කැමති අයට ( මෙතැනින් ) පිවිසිය හැකියි.