Monday, January 10, 2022

186. විනිවිදිමි රැය














කොහොමටත් මට තිබුනෙ හරි පුංචි ලෝකයක් 
ඔයා එහි ආ එකම මට තවම හීනයක් 
දෙයියනේ! හිතක් තුළ ඒ තරම් ප්‍රේමයක් 
මං දන්නෙ නෑ මගෙන් උනාදැයි පාපයක්

ඇහැරගෙන ගත කරමි; රැය අඳුර විනිවිදිමි 
හසු නොවන යමක් මත ඇඟිලි තුඩු වෙව්ලුවමි 
සීරුවට පිරිමදිමි; අසිහියෙන් මෙන් සිඹිමි 
ඒ ඔබද; ඒ මමද; අපි දෙන්නමද; සොයමි!


No comments:

Post a Comment

සේපාලිකා මල් වෙත පැමිණි ඔබට බෙහෙවින්ම ස්තුතියි. ඉඩක් ඇත්නම් ඔබේ අදහස මෙහි තබා යන්නත් අමතක කරන්න එපා. මුහුණු පොතෙන් මගේ කවි පිටුව කියවන්න කැමති අයට ( මෙතැනින් ) පිවිසිය හැකියි.