සැන්දෑව පාලුවෙන් යුක්තයි
පිල්ලෑව වැව අදත් ගුප්තයි
රන්පාට පින්තාරු කළ අහස මතදීම
රතු පාට ඉර පාන මිය යයි
මන්දාරමේ අඳුර පැතිරෙයි
නිස්කාරණේ දෑස වෙහෙසෙයි
මල් ආසනේ දුබල කුසුමන් වෙතින් විසුල
දුක් දෝමනස් සුවඳ හැඟවෙයි
සිලිලාරයක සිසිල දැනවෙයි
සුදිලේන සිල පහනෙ සෙලවෙයි
නන්නාඳුනන දෑස එක්කාසු කොට දෑත
පිල්ලෑව බෝධියට මුමුණයි
සන්තානයට සුසුම් ලංවෙයි
නින්නාද වන හඬට කන්දෙයි
සංසාර දුක ගාව අපි එහෙමමයි තාම
සැනසීම කොහිවේද නොදැනෙයි...
No comments:
Post a Comment