මලක් හුඟක් ලස්සන
පවනැල්ලෙ හැපිලා සැලෙද්දි
ගඟක් හුඟක් ලස්සන
හැලැහැප්පීම් මැද ගලද්දි
ඉරක් හුඟක් ලස්සන
හවසට මූදෙ ගිලෙද්දි
පෙම්කතා හුඟක් ලස්සන
හමු වීම් වෙන්වීම් තියෙද්දි
වැරද්දක් වෙන්න කොහොමත්
පුංචිම වෙලාවයි යන්නෙ
කොච්චර පරිස්සම් කෙරුවත්
වීදුරුත් දවසක බිඳෙන්නෙ
හැම පැන්සලකම අග්ගිස්සෙ
මකනයක් එනමුත් නේන්නෙ
සමහරක් දේ හරි පුදුමයි
හා නැද්ද මං අහන්නෙ
හිතේ හරි මැදින් නවතින්න
හැමෝටම බෑ මේම කෝමත්
ඒ නිසයි අපි හිටියෙ සතුටින්
වෙන කවමදාකටත් වැඩියෙන්
හිමිදෙයක් පිළිගෙන නවතිමුද
අපි අපිට නැතිවෙන්නෙ නැත්නම්
තව ඉතින් මොනවහරි කියන්නකො
ඇයි ඔය බුකවගෙන තාමත් ....
No comments:
Post a Comment