සුසුම් පා කර ඈතට
රිදුනු සිත පිරිමැද්දා
කොලය අරගෙන ඒ මත
කුරුටු බලියක් ඇන්දා
අහස අග තරු යුවළක්
උනුන් හට තනි රැක්කා
දුබල එළියෙන් දෑසක
කඳුළු දිලිසෙනු දැක්කා
සසර ගනුදෙනු මෙතරම්
දුරක පැමිණෙන අරුමය
නටුව දිනෙකදි ගිලිහෙන
මලට ඉඩදිය යුතුමය
අයිති නැතිමුත් දෑසින්
දෑස පැටලුනු ප්‍රේමය
නොලැබ මගහැර යන්නට
හිතට තවමත් ලෝබය
පෙනෙන මානයෙ පැතිරුණ
අන්ධකාරය පමණය
මතක එලි දැල්වෙන්නේ
සසල සිතුවිලි අතරය
දැකපු හැම හීනයකම
සුවඳ තවමත් ඉතිරිය
අදත් උණුසුම් කවියක්
තුරුළු කරගත යුතුමය!
No comments:
Post a Comment