මාර ගස් අතු පතර
තටු එකට පොරෝගෙන
නිසොන්මන් වී රැයේ
කොළඹ කපුටන් නිදයි
නැතිව තෙල් වැඩ බැරිව
අන්ධකාරෙහි ගිළුණු
කැළණිතිස්සට එපිට
පහන් කණු හිස නමයි
නිතර අක්රීය වන
නොරොච්චෝලේ වගේ
එලිය බිඳ වැටී වැටී
කණමැදිරියන් සරයි
සුරඟනා ලොව දෙසට
සිහිනයෙන් ඇවිද ගොස්
ජීවිතේ පොරෝගෙන
පොඩි පැටික්කිය නිදයි!
No comments:
Post a Comment