Tuesday, October 1, 2019

106. දෙන්න මට යළි
















දුරට වෙන්නට හදන හැමවිට ලඟට නොදනිම එන තවත්
දුකම ගෙන ආදරේ බිඳුවක් යදින උමතුවකින් මහත්
මලට අමතක වෙලා යනකොට මලේ සුවඳම දැන දැනත්
ඔබට පමණක් නොවේ වදයක් මගේ හිත දැන්නම් මටත්

ඇදිල යන ඉදිකටුව පසුපස නූල වගෙ හැමතිස්සෙම
රවල ගොරවල එලව ගත්තත් හැරීමක් යළි නැත්තෙම
කැඩිල යන්නට හෙටම නියමිත වගක් නෑ එහි ඇත්තෙම
දැවිල පිච්චිලා මටම පුදුමයි නැහෙන හැටි ඔය මත්තෙම

සසල වන මහ මෙරක් තරමට එකම එක ඔය දසුනකින්
අකුල ගෙන පැත්තකට වෙන්නට තරම් වන රළු වදනකින්
ඉහළ ගෙන රැළි වැස්ස හිනැහෙන මුහුද වගෙ හරි සන්තොසින්
නිසල ඒ හිත තිබුණු මගෙ ළඟ දෙන්න මට ආපහු ඉතින්
(පින්තුරය අන්තර්ජාලයෙනි)

2 comments:

සේපාලිකා මල් වෙත පැමිණි ඔබට බෙහෙවින්ම ස්තුතියි. ඉඩක් ඇත්නම් ඔබේ අදහස මෙහි තබා යන්නත් අමතක කරන්න එපා. මුහුණු පොතෙන් මගේ කවි පිටුව කියවන්න කැමති අයට ( මෙතැනින් ) පිවිසිය හැකියි.