Tuesday, September 3, 2019

98. රාහුල පොඩි පුතා
















හතයි අවුරුදු නමුත් කල්පෙක පමණ දිගු කල් ඉක්මින
දුකයි හරියට උපන් දවසෙම අතැර විය අබිනික්මන
හුඟයි අද සිරි සඳළු තලයේ නොයිවසිල්ලකි අපමණ
බලයි මග පොඩි පුතා රාහුල පියා දකිනට සිතමින

නෙළුම් මල් පෙති වගේ සිරිපා හිමින් පොළොවෙහි තිය තියා
දිළුම් දෙන ඈතටත් බැබළී වඩින අන්දම බුදු පියා
හැඬුම් එන හිත මුවා කල මව් තුරුල්ලෙහි හිඳ නෙත් අයා
නොහිම් සෙනෙහෙන් බලා සිටියා පියා මගෙ මේ යැයි කියා

පපා සිනහා අතේ එල්ලී, තෑගි ගන්නට සිතමින
තෙමා දමමින් බලා සිටි නෙත් සුසුම් සෝ දුක් කඳුළින
අතා රින්නෙම නැතුව වෙහෙරට යන තුරාවට සතුටින
ඉතා සුරතල් කතා කියමින් ගියා පියතුම සමගින

අරන් දෝතක් තරම් වැලිකැට සෑම දාමත් උදයෙහී
ඉතින් මෙතරම් ඔවා මාහට ලැබෙන්නැයි අද දිනයෙහී
නිතින් කීකරු වෙමින් සැමටම පිහිටියෙන් දම් ගුණයෙහී
රහත් විය දුක් නසා පොඩි පුතු රහල් හිමි පිය සෙවණෙහී
(පින්තුරය අන්තර්ජාලයෙනි.)
By at
Labels:

8 comments:

Subscribe to: Post Comments (Atom)
සේපාලිකා මල් වෙත පැමිණි ඔබට බෙහෙවින්ම ස්තුතියි. ඉඩක් ඇත්නම් ඔබේ අදහස මෙහි තබා යන්නත් අමතක කරන්න එපා. මුහුණු පොතෙන් මගේ කවි පිටුව කියවන්න කැමති අයට ( මෙතැනින් ) පිවිසිය හැකියි.