තවත් හරි පොඩි දවස් ගානයි මෙහෙම ඉන්නට තියෙන්නේ
අදත් මතකයි හමුව පළවෙනි සිනාවක් නෙත රැදෙන්නේ
නවත් තන්නට නොහැක නොදැනිම සුසුම් පමණකි නැගෙන්නේ
මලක් අත්හැර ගන්න බැරුවද හිතට මේ දුක හිතෙන්නේ
සිතින් මත් වී සුවඳ ඉවකර දොරටු හද ඉම හැර තියා
ගසින් නික්මී බිමට ගිලිහී වැටුණු මල් ඇත්දැයි සොයා
වටින් එන සරදම් සිනාවන් සමග පැටලෙන්නට නොයා
ඉතින් මතකද ආව හැටි මම හිමින් බර අඩි තිය තියා
හිතුනු විටකදී සුවඳ ගන්නට මේසෙ මත ළඟ පාතකින්
හිටපු හැටි මල් මතක් වෙනකොට ගැහේ හිත හරි වේගෙකින්
දැනුනු විට දුක බෙදාගන්නට බලා එදෙසම සෝකෙකින්
පිපුණු පරවුණු එහැම මලටම තාම මං හරි ආදරෙන්
වසර දොළහක සොඳුරු මතකය දසත හැමතැන විසුරලා
නතර වෙන්නට හිතෙන තරමට හිතට තනිකම එක්කලා
අතර මග හිමි අහිමි සේරම අතීතය වෙත පවරලා
සසර අනියත දහම පිළිගෙන දිනෙක යමු අපි වෙන් වෙලා
ලස්සනයි
ReplyDeleteස්තුතියි සඳේ.
Delete