කාලයක් මල් දුන්න තුරුහිස් හිස් අතින් අසරණ වෙලා
ලෝකයක් දුන් පාට සේරම වැටී ගසමුල වැතිරිලා
හීනයක් දෝ හිතෙන තරමට මතකයන් සිත ගොළු වෙලා
ආදරෙන් ළඟ හිටිය කවුරුත් නෑ ලඟින් අද වෙන්වෙලා
හීනයක් දෝ හිතෙන තරමට මතකයන් සිත ගොළු වෙලා
ආදරෙන් ළඟ හිටිය කවුරුත් නෑ ලඟින් අද වෙන්වෙලා
දුක දැනෙන්නට පටන් ගත්තම ඉගිල සිතුවිලි මහ දුර
සැප කියාගෙන ලඟට ගත් දුක දියව යයි නෙත් තෙත් කර
නොම දැනෙන්නට වෙන් වුනා මිස සැවොම හෙමිහිට මගහැර
හිත හදන්නට කවුරුවත් නෑ පෙනෙන මේ ගහ කොළ හැර
සැප කියාගෙන ලඟට ගත් දුක දියව යයි නෙත් තෙත් කර
නොම දැනෙන්නට වෙන් වුනා මිස සැවොම හෙමිහිට මගහැර
හිත හදන්නට කවුරුවත් නෑ පෙනෙන මේ ගහ කොළ හැර
මග බලන්නට මග කියන්නට සෙනෙහසින් සිත අරුමැතී
තනි රකින්නට නපුරු කාලෙට කිසිවෙකුත් නම් ළඟ නැතී
හිස තමුන් තම අතට බාරයි එය සැබෑවම වනු ඇතී
හද බිඳින්නට නිසල වනයක වැටෙන පිණි බිඳුවත් ඇතී.
තනි රකින්නට නපුරු කාලෙට කිසිවෙකුත් නම් ළඟ නැතී
හිස තමුන් තම අතට බාරයි එය සැබෑවම වනු ඇතී
හද බිඳින්නට නිසල වනයක වැටෙන පිණි බිඳුවත් ඇතී.
me obe athdekeem da?
ReplyDeleteඔව්. ඒ වගේ එකක් තමයි. :)
Delete