අගේ කර කර සුවඳ තවරයි මලක් සුළඟට සීරුවෙන්
විලේ දිය මත සොඳුරු සිතුවම් මැවේ සුදු සඳ සේලයෙන්
හිතේ හැටියට හීන ඇහිඳින රැයේ තනියම පාලුවෙන්
මගේ නොවුනට කමක් නෑ මට තාම මේ හිත ආදරෙන්
හිතේ පෙම සීරුවට අරගෙන මුතුම මුතු අකුරින් ලියා
එවූ කවි තව ගෙනේ සුපුරුදු සුවඳ හිත මත්තෙම තියා
මවා දෙන්නට සොඳුරු සිතුවිලි නිසල රෑ අහසට කියා
මගේ පණ තව ලියනවද කවි තාම නිදි නැතිදෝ ඔයා
තියාගෙන ළඟ පරිස්සම් කර ගන්න මට හුස්මක් වගේ
බලාගෙන සැනසෙන්න දිවි ඇති තුරාවට කවියක් වගේ
පියාගෙන ඇස් ගිලී කිමිදී සරන්නට සෙනෙහස් ගඟේ
පුරාගෙන පින් ආයෙ එන්නම් දිනෙක මං මෙසසර මගේ
නිනව්වක් නැති ලොවේ තනියෙන් ඔහේ සැඟවී ඉන්නවා
කප්පරක් වැඩ මත්තෙ නැහෙමින් හිතට මහ දුක් ගන්නවා
අනේ ඇති දැන් පරිස්සම් වී තුටින් ඉන්නැයි යදිනවා
නොකිව්වට ඔය ගැනම වදවෙන කෙනෙක් තාමත් ඉන්නවා
No comments:
Post a Comment