නිලට දිදුලන පුංචි ඇස් හිමි
කිරි හිසට මිණි කිරුළු පළඳා
සිහින මාළිග සෑදුවේ මං
නුඹ මගේ කුස තුලට වන්දා
හඳෙන් හිමිහිට නික්ම ඇවිදින්
මගේ තුරුලට පනින හින්දා
හඳේ හාවිගෙ ටිකිරි හුරතල්
එදත් මං සිහිනයෙන් වින්දා
මවෙත එන්නට පෙරාතුව නුඹ
ලොවම ගෙන අත මිටට කැන්දා
ලියූ කවි ඇති තාම මල්වල
හිතේ උණුහුම් හැඟුම් රන්දා
සුසුම් දුක් ඇස කඳුලෙ දියකර
ලොවට රහසින් තනිව වින්දා
සිනා දෝතින් අරන් ලෝකෙට
මලක් වගෙ නුම හැදෙන හින්දා
නැවත ඉපදී නුඹ නිසා මං
තුන් වසක් හෙට ඉවර හින්දා
ලියා තබනෙමි අදත් කවියක්
මතක මල් කිරි සුවඳ රන්දා ...
No comments:
Post a Comment