වැවෙන්නට ගේ ළඟ පත්තියෙ වරම් නොම ලැබුනා වුනත්
ලබන්නට සැලකිළිද පැසසුම් අරන් ආ පින් මදි වුනත්
නැගෙන්නට හිරු එන වෙලාවෙදි අලුත් දවසක් ගෙන තවත්
බලන්නට ලස්සන නොවේදෝ කැලේ සුපිපුණ මේ මමත්
සිඹ බලන්නට සුවඳ බින්දක් නැතිව දුටු දුක හීනය
හිමි කමක් සුවඳක නොවේ නම් එය ඉතින් නොලැබීමය
කල පවක් වේ නම් අතීතයෙ එය විදින්නට වේමය
සැන සුමක් වේ නම් හිතට එය සියළු දේ ඉවසීමය
අත හරින්නට බැරි දෙයක් ලොව තිබේ යැයි සිත සැකහල
යළි බිඳින්නට බැරි ලෙසින් සිත අබිමනක් මට එක්කල
නිම කරන්නට බැරි සෙනේහෙන් සුපිපි සිත මන් මත්කල
මම බලන්නට නොවැරදිම එයි මගේ ප්‍රේමය සමනළ
No comments:
Post a Comment