Friday, April 26, 2019
67. ජාදූ
දැඟලිය හැකිය ගමකට සුරතල ඈදූ
සැනසිය හැකිය දැකුමද නෙත සුව සෑදූ
ඔපවිය ගෙදර සතුටට නිති මග පෑදූ
දැරිවිය පූස්, සුරතල් නම විය ජාදූ
වලිගය කොඩිය වගෙ උස්සා ගෙන උඩට
උඩ පැන දුවන් ඒ නම කිව්වම ළඟට
පුරු පුරු ගගා සුරතල් වීමට අතට
ඇවිදින් නිදයි හිස පිරිමැදි විට සැපට
පිට මැද ලේන ඉරි තුන එලෙසම පිහිටී
සුදු මුව පොඩිය බඩ අත් පා නොම කිලිටි
පොඩි ඇස්, වැඩුන ඉව ගස් මොනවට දිගැටි
රෝසයි නාහෙ නිතරම තෙත හුරු බුහුටී
නැගිටින්නට මඳක් උදයෙහි පසු වුනොතින්
නැගගෙන ඇඳ මතට බෙරිහන් දේ තරහින්
විගහට හාල්මැස්සෙක් දුන්නැති වුනොතින්
ඉන්නට නොවේ නොපියයි කට කිසි ලෙසකින්
ලේනුන් එන විටදි පැන පැන බත් කන්න
ඇය හට කිසිම ලෙසකින් බැහැ ඉවසන්න
රැක සිට ඉලක්කය ගෙන උන් අල්ලන්න
පනිනව පැනිල්ලක් ලෝකෙම පෙරලන්න
අප බිම ඉඳී නම් ඇය පුටුවට නගිතී
පුටුවල නම් මෙ අප ඇය මේසෙට පනිතී
නිතරම අපට ඉහළින් ඉන්නට කැමතී
මෙතරම් ලොකුකමක් මින්පෙර දැක නොමැතී
ගෙදරට රැජිණි වගෙ හිටියට බව්වන්ට
බියවී පටන් ගයි වලිගය පිම්බෙන්ට
බල්ලෙකු එන සෙයක් ඇත්නම් දැනගන්ට
සිහි නැහැ දුව ගිහින් ගෙතුලට පැනගන්ට
පොඩි පොඩි කුරුල්ලන් වත්තට එන ඉගිළි
පෙන්නන්නට බැරිව දාගෙන මුර කෙරිලී
පස්සෙන් ගියත් අල්ලන්නට කර පෙරලී
ළඟටම ආව විට උන් යනවනෙ ඉගිළි
පොල් ගස් පේර ගස් බාගෙට නැගිය හැක
වහලය උඩින් වුව පහලට පැනිය හැක
රිංගා ජනෙල් දැල් අතරින් දිවිය හැක
ගෙදරම ඉඳන් සර්කස් දැන් බැලිය හැක
පවරා ඇයව අල්ලපු නිවසෙහි අයට
අවුරුද්දට ගමේ යන්නට විය අපට
සතියක් අවෑමෙන් අප යළි එන කලට
පූසිය ගැබිනියකි පැමිණිය පෙර මගට
තාමත් පුංචි කෙල්ලට සය මස් වියෙහී
සිදු වුනෙ කුමක් දැයි සිතමින් සිටි වෙලෙහී
පූසන් දෙතුන් දෙනෙකුම අප ගෙය වටෙහී
කැරකෙනු දුටු විටදි පහ විය සැක සිතෙහී
අප නැති අතර තුර අප නිවසට වැඩිය
කෙල්ලගෙ හිතද නැම්මුව අරගෙන දිරිය
මනමාලයා කවුරුද මෙහි රැක සිටිය
පැටවුන් ලැබුණු පසු හඳුනා ගත හැකිය
වෙනදා මෙන් දෙතුන් ගුණයක වගෙ කෑම
ඕනෑ කර තිබෙනවා දැන් හැම දාම
එනමුත් කුලප්පුව සමගින් දඟ පෑම
අඩු වෙන බවක් නම් නැහැ පෙනුනේ තාම
බන්ඩිය ලොකුයි පැද්දෙයි ඇවිදින විටදී
සැලකුම් වැඩියි ඇය වෙත ඇත මුල් තැනදී
සුරතල් පූස් පැටියන් නලවන සුවදී
අත්තම්මා කෙනෙකු විය හැක මට ලඟදී.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
සේපාලිකා මල් වෙත පැමිණි ඔබට බෙහෙවින්ම ස්තුතියි. ඉඩක් ඇත්නම් ඔබේ අදහස මෙහි තබා යන්නත් අමතක කරන්න එපා. මුහුණු පොතෙන් මගේ කවි පිටුව කියවන්න කැමති අයට ( මෙතැනින් ) පිවිසිය හැකියි.
අගෙයි. මේ මම ලියපු නිර්මාණය මතක් උනා...
ReplyDeletehttp://dumimda.blogspot.com/2016/04/blog-post_21.html?m=1
ජයවේවා!!!
ස්තුතියි දුමී. මම වයිටාගේ කවිය කියෙව්වා. හරිම දුකයි.
Delete