සෙලවෙන සුළගෙ කූඩුවෙකිය කුරුළු පැණි
නැළවෙන තුටින එහි සිය මව් සෙනෙහෙ දැනී
පුංචිම කුරුළු පැටියෙකි මල් කැකුල වැනී
පෙන්වන අහිංසකකම මුදු මුහුණ සතූ
දිගු කර හොටය සුරතල් බස් පෙමින් යුතූ
මුමුණන අයුරු ගැන හද සෙනෙහසින් සිතූ
අම්මා කවයි සිප සනසයි බිලිඳු පුතූ
දැකලා කුරුළු මව පුතූ සනසන සැටියා
හැඟුනා මහිම මවු සෙනෙහෙක ඉම නැතියා
එ’අතර මසිත මොහොතක් නතරව සිටියා
සිහි වි මගේ සුරතල් පොඩි දූ පැටියා
බලලා මුහුණ පානා මදහස සිත්තම්
පෙන්වා සතුට අප ළඟ පාතක ඇත්නම්
පෙරලෙන ගමන් කල හැකි පොඩි පොඩි සෙල්ලම්
ලැබුවා මාස හතරට ඊයේ යන්තම්
පැටියා රකින එ’කුරුළු මව මෙන් රුවට
සනසාලිය නොහැක මගෙ බිළිඳිය මෙමට
පවරා ඇයව වයසක අම්මා වෙතට
තව ටික දවසකින් යා යුතු වේ වැඩට
ඉහලට නගින ජීවන වියදම ඉවසා
එක පඩියකින් මාසය ගතවෙනු කෙලෙසා
සිත දුක් ගනී බැලු විට ඒ ගැන විමසා
යා යුතු ඔපිස් තව දුර නොසිතා එනිසා
දුවගේ ලඟින් නික්මෙන කිරි සුවඳ හමයි
මුළු ගේ හැමතැනම විසිරී සුවඳ කරයි
සුදු මුදු මුවින් නික්මෙන කිරි සිනහ වැලයි
අම්මා ආස දුව ගාවින් ඉන්න තමයි
නින්දෙන් අවදි වූ විට මගෙ සඳ සාවි
අම්මා කොහේදැයි හඬමින් විමසාවී
අම්මා එයි පුතේ දැන් යයි පවසාවී
අත්තම්මා ඇවිල්ලා හිස අතගාවි
තනිවම තාත්තට දිවි බර ගෙනයන්න
නොහැකිය අම්මටත් සිදුවෙයි එක්වන්න
එතකොට දූට හැකිවනවා ඇති ඔන්න
ලස්සන ගෙයක සැපසේ සතුටින් ඉන්න
සැමදේ තිබුණ මුත් දුකමය ළඟට එන
මට මොන සැපද අම්මා ළඟ නොමැති තැන
ඇසුවොත් එහෙම දුව ගෙල මගෙ වැළඳගෙන
තව නැහැ පිළිතුරක් මා හට ඇයට දෙන
No comments:
Post a Comment