Monday, May 6, 2024

262. සුබ දසුන්

පහුගිය මාස එක හමාරක විතර කාලෙ අපේ සැමියාට අත්‍යාවශ්‍ය රාජකාරියක් යෙදී තිබීම නිසා උදේට අපේ පොඩි ලලනාවිය ඉස්කෝලේ එක්කගෙන යන්න උනේ මට. 4ට අවදි වී දාඩිය නාගෙන උයා පිහා මේකා නැගිට්ටවා ලේස්ති කරවාගෙන මාත් ලේස්ති වී ස්කෝලෙට ගොස් ඇරලවා ආපහු ඇවිත් රටට සේවයක් කිරීමේ පරම පැතුමෙන් මාත් රස්සාව පටන් ගන්න එපයි. ඒක නිසා උදේට ඉස්කෝලේ යන ගමනට මම පාරට බහින්නේ පුදුම සතුටකින්. එහෙම කරලත් කෝ ඉතින් අපිට සුබ නිමිත්තක් වත් ඇස ගැටෙන්නේ නෑනෙ. එක අතකට එහෙම වුනොත් තමයි පුදුමෙ. මෙච්චර කාලෙකට නිකන් කිසිම දෙයක් නොලැබුණු එකේ ඔය සුබ නිමිත්තත් අපිට අකැපයි. ඒත් නොසැලෙන වීරියෙන් යුත් අපි දෙන්නා දවස් දෙකක් යනකොට හොයාගත්තා මග දිගට සුබ දසුන් එකක් නෙවෙයි තුන හතරක්ම.😁 

ඉස්සෙල්ලාම ගෙදරින් එලියට බැහැලා පොඩ්ඩක් යනකොට අපිට හම්බුවෙන්නේ සූරියන්. සූරියන් කියන්නේ මහ පාරේ ඉන්න බලු පැටියෙක්. ඌ හැමදාම එක එක ඉරියව්වෙන් සූරිය නමස්කාරේ කර කර ඉන්නකොට තමයි අපි දකින්නේ. අපි දෙන්නාගේ සෙල්ලම තමා සුරිය නමස්කාරේ ඉරියව් 12න් ඒකා ඉන්න ඉරියව්ව අනුමාන කිරීම. ඕකෙන් ගොඩක් වෙලාවට දිනන්නේ අපේ පොඩි ලලනාවි තමයි. ඒකාට පුදුම ඉවක් තියෙන්නේ නාටු කෝටු බල්ලන්ගේ පූසන්ගේ වැඩ ගැන. කොයි ඉරියව්වෙන් හිටියත් සූරියන් ගේ හිනා මුණ දැක්කම මට නම් මාර ආසයි. ඉතින් දවස සුබායි කියලා හිතාගෙන අපි ඔන්න සූරියන්ට ටටා බායි කියලා ඊගාවට යන්නේ කුෂු කුෂු ව බලන්න. 🥰 

සම්බෝල පාට කුෂු කුෂු පූස් මහත්තයා ඉන්නේ කෝච්චි පාර අයිනේ කණුවක් උඩ. අපි යන්නේ කෝච්චි පාර පැනගෙන. සමහර දවසට කෝච්චි පාරට හැරෙනකොටම අපිට පේනවා අපි එනකන් මග බලාගෙන අව්ව තපින කුෂු කුෂු මහත්තයාව. ඒ වෙලාවට උගේ මූණ හරිම සිරියාවයි. අපි එතනින් යන වෙලාවට ඌ ඇස් දෙක ඇරලා අපේ දිහා බැලුවොත් ඔන්න අපේ දවස ඉතා සුබදායකයි කියලා තමා අපිට හිතෙන්නේ. නැති උනත් ඉතින් අවුලක්ම නෑ. අපිට පේන්න ඉන්න එකම මදැයි. ඒත් සමහර දවස්වලට නම් අපිට බෝනස් ලැබෙනවා. ඒ කියන්නේ කුෂු කුෂු මහත්තයා කණුව උඩ ඉන්නේ තනියෙන් නෙවෙයි. ජෝඩු දාලා එයාගේ ප්රියම්බිකාවත් එක්ක. ඒ වගේ දවස් ඉතින් ආයෙ කියන්න දෙයක් නෑ කිරියෙන් පැණියෙන් ඉතිරිලාම තමා පටන් ගන්නෙ. 😍 

ඊටත් පස්සෙ අපිට හම්බෙන්නෙ හෙන්දිරික්කා මල්. පාර දෙපැත්තේම හෙන්දිරික්කා මල් වවලා. එක පැත්තක තැඹිලි පාට. අනිත් පැත්තේ සුදු පාට. මේ දවස්වල හෙන්දිරික්කා මල් උදේටත් තියෙන්නේ පිපිලා වගේ. පර වෙන්නේ නෑ. දෙපැත්තම එක පාර බලන්න බැරි නිසා අපි දෙන්නා කතා වෙලා හෙන්දිරික්කා පාරට කිට්ටු වෙනකොට පැති මාරු කරගන්නවා. එක දවසක මම තැඹිලි පැත්තේ වැඩි වෙලා ගිහින් තැඹිලි පාට හෙන්දිරික්කා බලනවා. අනිත් දවසේ සුදු පාට හෙන්දිරික්කා බලනවා. මෙතනදීත් සමහට වෙලාවට අපිට බෝනස් ලැබෙනවා කට්ටිය පාර පනිනකන් වාහනේ පොඩ්ඩකට නැවත්තුවොත්. අපි දෙන්නා ටක් ගාලා පැති මාරු කරගෙන සුදුයි තැඹිලියි දෙකම බලන චාන්ස් එක අර ගන්නවා. දෙන්නාටම පහක් දාගන්න පුළුවන් වුන එහෙම දවසට ඉතින් අපිට පුදුම සතුටක්. කොහොමද ටිකිරි මොලේ. 😇 

අන්තිමටම ඔන්න අපිට හම්බුවෙන්නේ ඉස්කෝලේ ගාව බැහැලා ගේට්ටුවට ලඟට ඇවිදගෙන යනකොට තියෙන ඇහැළ මල් පිරුණු ගහ. එතෙන්දි ඉතින් උඩ පැනලා ඇහැල මල් අත්තක් අල්ලගන්න පුළුවන් උනොත් ඔන්න අපේ දවස සුබයි. අපේ පොඩි ලලනාවි කොච්චර උඩ පැන්නත් මල් අත්තක් අල්ලගන්න බැරි වෙන සමහර දවස් වලට මට ඉතින් ඒකාව උස්සගෙන කර ගහගෙන හරි ඒකාව මල් අත්තක් අල්ලනකන් ඉන්න වෙනවා. අමාරුයි කියලා මොනවා කරන්නද ඉතින්. දවස සුබ කරගන්නත් එපයි. අපි ඉතින් කොහොමහරි මල් අත්තක් අල්ලලාම තමයි පස්ස බලන්නෙ. 😘 

අද ඉඳන් ආපහු සති දෙකක් ඉස්කෝලේ නිවාඩුයි. වෙනදා වගේ මේ සුබ දසුන් ටික බලාගන්න නැති එක හිතට පොඩ්ඩක් දුකයි වගේ. සූරියනුයි කුෂු කුශුයි අපි එනකන් බලන් හිටියද දන්නෙ නෑ අදත්. හෙන්දිරික්කා නම් වෙනදා විදියටම පාර දෙපැත්තේ වැනි වැනි ඇති අදත්. ආපහු ඉස්කෝලේ පටන් ගනිද්දී ඇහැළ මල් ඉවර වෙලා තියෙයිද දන්නෙත් නෑ. උදේ ඉඳලා දිගටම මතක් උන නිසා ඔන්න ඔහේ මේකෙ පාලු මැකෙන්නත් එක්ක කුරුටු ගාලා තියන්න ඕනෙයි කියලා හිතුණා. 







ප. ලි. 
පින්තූර සියල්ලම අන්තර්ජාලයෙනි.



Saturday, January 20, 2024

261. පෙම්බර මධූ මගේ (ශනිදා රෑ 10ට)

මගේ කියා කිව්වාට මේ කියන මධූ මගේ නොවේ. ඇගේ අයිතිකාරයා අපේ තාත්තාය. අපේ තාත්තා අපට වඩා ආදරේ පූසන්ටය. තුඩ මාරු කරන පැන්සලක මෙන් එකෙකු ඕෆ්ලයින් යනවිට තවෙකෙකු ඔන්ලයින් පැමිණෙන පූසන් සිටි අප නිවසේ වරකට තුන හතර බැගින් ද පූසන් සිටි කාලයන් එමටය. ටිකී, කිටී, සිංදු, බිංදු, රෙඩී, සැන්ඩි, ටෆී, සීනු, රොකී, කවී ලෙස මගේ මතකයේ ඇති මෑත භාගයේ අප සමග සිටි පූසන්ගෙන් අන්තිම දෙදෙනා වූ රොකීත් කවීත් අසල නිවසේ වූ වෙසමුණි බව් තඩියා විසින් ඕෆ්ලයින් යවන ලදුව දෙදවසක් නොකා නොබී කඳුලින් ගතකල තාත්තාගේ සාංකාවත් සෝකයත් තුනී කිරීමේ වගකීම සිය පූස් කරට ගෙන අවසානයටම අප නිවසට ආවේ මධුකිය. එවකට මාස දෙක හමාරක දැරිවියක වූ ඇය කුස්සියේ දොරකඩ ළඟ සැඟවී සිට අම්මා කුස්සියට යන එන විට කකුලට පැනීමත් අම්මාගේ දිග සායෙන් ඇද එහි එල්ලීමත් නිසා 'මලවදේ දුවපන් කිව්වෙ' යනුවෙන් අම්මා නිතර මුමුණන වැකියේ මුල් අකුරු තුන ගෙන පොෂ් වීම සඳහා මැද අකුර මහප්‍රාණද කර ඇයට මධුකි ලෙස නම් තබන ලදී. නත්තල් සීයාගේ මෙන් සුදු පාට දිග රවුල් ගස් ඇති තම පූසාට ඉතාම ලස්සන පොෂ් නමක් ලැබීම ගැන ඉමහත් ප්‍රීතියෙන් සිටි තාත්තා ‘මධුකියෝ...’ යැයි ඇද පැද කතා කරන විට සිනහ යන්නට ආවත් තාත්තාගෙන් නමේ තේරුම සඟවා ගැනීමට අප සියලු දෙනාම වග බලා ගත්තේ අපේ ජීවිතාරක්ෂාව පතාය.  









දවසේ වැඩි හරියක් කොහේ හෝ පුටුවකට පත බෑ වී කුල් හතරම උඩ දමා ගෙන නිදා සිටීමත් අවදියෙන් ඉන්නා ටික වෙලාව රිලවියක සේ ගස් නැගීමත් ආ දා සිට මධුකි ගේ පිළිවෙලය. කලින් පූසන් මෙන් යන යන තැනට පස්සෙන් පැමිණ මල වදයක් වී බැණුම් අසනවාට වඩා සියල්ලට ඉහලින් සියල්ල දකින හිරු මෙන් ගහක් උඩට වී අවට නිරීක්ෂණයත් කොස් මල්ලිලා ගේ වැඩ අධීක්ෂයනයත් මධුකි තෝරා ගෙන තිබුණේ අපෙන් නොඅසාමය. සිය විමානයට බලහත්කාරයෙන් කඩා පිනූ මේ අමුතු බිළාල අවතාරය කවුරුන්දැයි මුලින් මුලින් නොරිස්සුම්ව සිටි කොස් මල්ලි වහා කිපී වෙරළු ගස උඩ වැඩ වසන මධුවන්තිය බිමට එලවා දැමුවත් පසුව එය අතහැර දමා ඒ වෙනුවට ගහ මුදුනේ සිටින මධුවන්තියට වෙරළු ගැට වලින් ගැසීමත්, කොහේ හෝ ඈතක සිට මධුකි සිටින අත්තට පැන අත්ත හොලවා මධුකිව බිමට පත බෑවීමත්, සිය පොඩි එකෙකු මධුකි වෙතට එවා දෙදෙනා පැටලෙන්නට හැර වලිය නැගගෙන එන විට කටින් අමුතු ශබ්දයක් නගමින් හුරේ දැමීමටත් පුරුදු වීම නිසා මධුකිගේ පණ කෙන්ද බේරුණද ඉදුණු වැල ගෙඩියක් සේ ගස් මුදුන් වල සිට චොස් ගා බිමට පතිත වන වේගයට අතක් පයක් නොබිදී තිබීම අපට නම් ලෝක පුදුමයකි. මේ හැමටම වඩා හාස්‍ය ගෙනදෙන්න නම් නිවසේ කවුරු ‘මධුකී...’ කියා කතා කලත් මේ උඩැක්කිය එක් වනම දිව යන්නේ තාත්තාගේ ලඟට වීමයි.  කතා කල මනුස්සයා පැත්තක සිටියදී කොහෙවත් සිටින තාත්තා වෙත වෙත කරන මේ දිවයාම කුමක්දැයි තේරුම් ගත නොහැකිව මුලින් අන්දමන්දව සිට පසුව අප තේරුම් ගත කාරණය නම් මේ හොල්මන සිතා සිටින්නේ මධුකි යනු අපේ තාත්තාගේ නම බවත් අප මධුකි කියා අමතන්නේ එයාට නොව තාත්තාට බවත්ය. ලඟට දිව ගොස් හැකි තරම් වොලියුම් වැඩි කර මෑව් මෑව් කියමින් මුහුණ බලමින් මඳ වෙලාවක් වටේ කැරකෙන විට සිට 'කෝ යමු බලන්න..' යයි පවසමින් තාත්තා පැමිණෙන විට ඊට ඉස්සර වී පාර කියන තාරකාව මෙන් අදාළ ස්ථානයට රැගෙන ඒම මධුකි විසින් ටක්කෙටම සිදු කරයි. මේ නිසා තාත්තාට තේ බොන්නට හෝ බත් කන්නට හෝ කඩේට යන්නට හෝ වෙන යම් කිසි වැඩකට කතා කරන්නට ඕනෑ වූ විට අප කරන්නේ ඉන්නා තැනකට ඇසෙන්නට  'තාත්තේ...' කියා බෙරිහන් දෙනු වෙනුවට 'මධුකී ...' කියා බෙරිහන් දීමයි. එවිට නැට්ට උඩ තියාගෙන ඉගිලෙන තාත්තාගේ පෙම්බර මධූ ඉන්නා තැනකට දිව ගොස් තාත්තා කැටුව ඒම දේව කාරියක් සේ සලකා ඉටු කරනු ලබයි.

කොතරම් ඉස්තරම් ලෙස කන්නට දුන්නත් කටුස්සියක සේ ඉතාමත් කෘශ ශරීරයකට උරුමකම් කියන මධුකි ගේ විරූපී දේහ විලාසය ගැන විටෙක අපට ඇති වන්නේ මහත් විලි ලැජ්ජාවකි. දඩාවතේ යනගමන් ඉඳහිට නිවසට කඩා වදින පැස්බරුන් වැනි පූස් තඩියන් මැද මේ අවලස්සන කටුස්සිය නිවසේ සිටීම අපටද අවනම්බුවක් වුවත් ඒ සියල්ල පරයන්නේ දඩයම් කිරීමෙන් මධුකිව පරද්දන්නට මේ කිසිවකටත් බැරි නිසාය. දිනක් හිටි වනම එක කටට බට්ටිච්චන් දෙදෙනෙකු ඩැහැගෙන එද්දී ඒ දුටු අම්මා වැරෙන් පරහවල් දෙක තුනක් දෙන විට බුරුල් වූ කටින් ගැලවී එක් බට්ටියෙකු යන්තම් ඉගිලී ගියත් කොතරම් පහර කා ගෙන වුවද අනෙකා දිගටම කටේ රුවාගත්  මධුකි නොසෙල් වී සිටියේ මැරුණත් මෙය නම් අත් නොහරිමි යන ඒකායන අරමුණෙනි. පසුව වතුර බාල්දියක්ද ගසා අසරණ බට්ටිච්චා බේරා ගත්තද වතුර බින්දු තුන හතරක් පමණක් බී පියාපත් සෙල වූ ඔහු මඳ වෙලාවකින් මිය ගියේ අම්මාගේ ඇස් අග කඳුළක් ඉතිරි කරමිනි. මෙයින් කෝපයට පත් අම්මා මධුකිට ඒ මොහොතේ සිට කෑම බීම දීම නවතා දමන බවටද ගෙය හා කුස්සිය අවට තහනම් කලාපයක් ලෙස නම් කරන බවටද එක හඬින් නිවේදනය කළේ එසේ නොවුවහොත් නිසල අරණට යන්නට වන බවට අනතුරු අඟවමිනි. එයින් නොනැවතුණු අම්මා වහාම හදිසි පනතක් ගෙන අවුත් තනි මනාපයෙන් එය සම්මත කරගෙන මධුකි යන නමද මරුකි ලෙස නැවත සංශෝදනය කර දෙනු ලැබුවාය. 

කෙමෙන් යොවුන් වියට පැමිණෙන හැඩ නැති වුවත් වැඩ හැකි මේ පැණි කැවුම ගැන ඉව වැටී ඉහළ පැලැන්තියේ හැඩකාර නිවුන් පූසන් දෙදෙනෙකු මෑතක සිට අප නිවෙසට ගාටන්නට වුයේ කෙසේ හෝ ඇය තම ඇබේණිය කර ගැනීමේ පිවිතුරු සිතිනි. වර්ණ සංකලනයෙන් එක සමානම වුවත් අපේ කැවුම් මධුකිය ගෙන් වෙනස් වූ බලන්නට ලස්සන පෙනුමත් කනට නොඇසෙන මියෑව්වත් විනීත සුවිනීත හැදියාවත් ඇනලයිස් කර බැලු විට මෙවුන් දෙදෙනා කොහේ හෝ ගෙදරක රජ සැප මැද ඇති දැඩිවන පූස් නාම්බන් දෙදෙනෙකු බව කිව හැකි වුවත් ඒ කිසිවක් පිච්චියකට මායිම් කරන්නේ මධුකි නොවේ. අදවත් මලක් කැඩීමට හැකි වේයැයි සිතා සුබ මුහුර්තියකින් ගෙදරට වැඩම කොට ගස මුලට යන මේ පූස් නාම්බන් දෙදෙනා එහි මුදුනේ සිටිනා මධුකි දෙස කෙල හලමින් පැය ගණන් උඩ බලමින් සිටින්නේ හන්තානට පායන හඳ කොතරම් ලස්සනදැයි මේ සිගිරි අප්සරාවිය ගෙන් අසා ගැනීමට වුවත් විමානයෙන් බිමට බට වහාම යක්සනියක් සේ ඔවුනට විලිස්සා ඉන්ද නොනැවතී මුහුණද පහුරු ගා දමන මධුකි නවතින්නේ ඔවුන්ගේ පෙම් කැකුළ සුනු විසුනු කර දමමිනි. මෙසේ සිය වේදිකා නාටකය අවසන් කර තවමත් පුම්බා ගත් වලිගයෙන් යුතුව තම අත පතා පැමිණි මනමාලයන්ට පිටුපා ලැසි ගමනින් තමා වෙත එන මධුකි දෙස ආඩම්බරයෙන් බලා සිටින තාත්තා පවසා සිටින්නේ කවදා හෝ තමා සොයා දෙන කෙනෙකු සමග මිස කොහේවත් යන වල් පූසෙකු සමග තම දියණිය දීග නොයන බවයි. නමුත් ඉහ නිකට පැසුණු තාත්තාට වඩා අද කාලේ කෙල්ලන්ගේ වැනෙන හිතත් සට කපට ගති ස්වභාවයත් ගැන පර තෙරට ස්ටඩි කර ඇති අපේ මලයා පවසා සිටින්නේ කප්පරක් වන සිය ජීවන අත්දැකීම් සමග ගත් කල එය එසේ සිදුවීම දවල් හීනයක් බවත් කෝකටත් කියා චන්ද්‍ර මණ්ඩලේ සිංදුව පාඩම් කරගෙන වෙනදේකට මුහුණ දෙන්නට හිත හදාගෙන සිටීම තාත්තාගේ ඇඟට ගුණ බවත්ය. 









මේ කිසිවකින් නොසැලී ඔවුනොවුන්ට පණසේ ආදරය කරගන්නා අපේ තාත්තාගේත් මධුකිගේත් මාපිය දූදරු සම්බන්ධතාවය අහල පහල අයටද දැන් අරුමයක් නොවේ. තාත්තා තනියෙන් සිටිනවා දුටුව විට කෝ දෝණි? යයිද  මධුකි තනිවම සිටිනු දුටු විට කෝ තාත්තා? යයිද අසන ඔවුන් සිය ගෙවතු වල වැවෙන කුප්පමේනියා බුරුතු පිටින් අපට ලබා දීමෙන් මේ පලහිලව්වට ආධාර කරයි. සිය සුරතලියට තබා තිබු නමේ තේරුම දැනගත්දා මහත් වූ සංවේගයෙන් කම්පා වී අපට බැණ වැදුණු තාත්තා තකහනියේ පොත පත් පෙරලමින් ගණ පිහිටුවා එය නිදුකි ලෙස වෙනස් කර ගැනීමට ක්‍රියා කල අතර අලුත් නම හැර පරණ නම් කිසිවක් භාවිතය තහනම් කරන ලදී. ඉතින් මිතුරනි මිතුරියනි. කවදා හෝ දිනෙක ඔබ අපේ නිවසට පැමිණෙන්නේ නම් මෙය මතක තබා ගන්න. අපට කිසිවක් නොගෙනෙන්න. එනමුත් මේ මධූට කෑමට ක්‍රීම් ක්‍රැකර් හෝ මාරි බිස්කට් එකක් රැගෙන ඒමට කාරුණික වන්න. මා එසේ කියන්නේ ගෙදරට කවුරු ආවත් සැනෙකින් ගෙනෙන පාර්සලය දිගහරිමින් මධුකිට කන්නට දෙයක් ගෙනත් තිබේදැයි පිරික්සන තාත්තගේ මුහුණ එසේ තිබුණහොත් මලක් මෙන් පිපී එන්නටත් එසේ නොවුවහොත් වසා දැමූ බේකරියක් මෙන් හැකිලෙන්නටත් පටන් ගන්නා බැවිනි. එපමණකින් නොනැවතී ඔබත් පූසන්ට පක්ෂපාතී බව අඟවන්නට ඔබට හැකි නම් එවිට අපේ තාත්තාගේ නොමඳ ආදරයත් සැලකිල්ලත් වහ වහා ඔබට හිමි වනු ඇති අතර ඔබට ඉතා ඉහල ප්‍රශස්ති වර්ණනාවක්ද ලැබෙනු ඇති.


Saturday, December 30, 2023

260. දම්මි සුගත් (ශනිදා රෑ 10ට)

මඩේ ලගින තාරාවන් නාවන්නද මං කියා සිංදුවක් කියාගෙන එය සිංදුවට පමණක් සීමා කර පාඩුවේ හිටියේ ඉස්සරය. දැන් නම් එසේ කියනවිට ‘ඉතින් ඉක්මනට නාවනවකො වදේ’කියමින් ලඟට විත් දස වද දෙන දෙදෙනෙකු අපට සිටී. ඒ දම්මි සුගත්ය. කිරි පැණි මෙන් නිතරෝම එකට ඉන්නා නිසා දම්මි සුගත් කිව්වාට මේ අප දන්නා ගොළු හදවත නොව තනිකර එහි අනිත් පැත්තයි. හිතෙන හිතෙන කෝණවලට හොටත් හිසත් හරවමින් මන බඳනා හඬ පෞර්ෂයකින් නොනවත්වා දොඩවන මෙවුන් දෙදෙනා එක පැයකට ගොළු කර දිය හැකි කිසිවෙකු වේ නම් ඒ සැබෑ පින්වතෙකි. පාන්දර හයට පමණ මේ යුවල නිවසට එන විට ඉස්සරහ දොර වසා තිබුනොත් එදාට කන් දෙකටත් කකුල් දෙකටත් අත් වන්නේ කාලි මෑණි පිහිටය. ගේ වටේ රවුමක් ගසා කුස්සිය පැත්තෙන් මුට්ටිය දමා බලා අම්මා පේන්නට සිටින්නේ නම් හෙමිහිට පසුබෑමද අම්මා නැතිව තාත්තා හෝ වෙන කවුරුන් හෝ සිටින්නේ නම් අහුවෙන කකුලකට කොටමින් කෙලින්ම ටැප් එක ලඟට දක්කාගෙන යාමද දම්මි සුගත් සිරිතයි. බේසම් දෙකක් පුරවා දෙදෙනාට නාන්නට වතුරද නාන ගමන් දෙසා බාන්නට ඇති පදම් බත්ද දුනහොත් ටිකක් වෙලා ගතවන තුරු තත්වය සමනය වේ. (නරඹන්න)













දම්මි සුගත් වාසය කරන්නේ අපේ නිවසට වඩා නිවෙස් හතරක් පමණ ඉහළින් ඇති නිවෙසකය. එක්තරා තද වැසි දිනක ප්‍රීතිය දරා ගත නොහැකිව කූඩුව කඩාගෙන එලියට පැන ගම පුරා කරක් ගසා අන්තිමේ අපේ නිවසට සේන්දු වූ දා සිට අපේ නිවසේ නිත්‍ය ගනුදෙනුකාර භවතුන් වූ මේ දෙදෙනා දැන්නම් දුම්මල ගසාවත් එලවනවා බොරුය. මුල්ම වැසි දිනයේ ‘අනේ අපේ තාර පැටව් දෙන්නා නැතිවෙලා...’ යැයි කියමින් අඩා පොළොවේ හැපී ගම දෙවනත් කරමින් දම්මි සුගත් සෙවූ ඔවුනගෙ අයිතිකරුවන්ට දැන් ඒ ගැන වගේ වගක් වත් නැත්තේ දෙදෙනා කිසිම අතුරු අන්තරාවක් නොමැතිව කෙළින්ම පැමිණ රිපෝර්ට් කරන්නේ අපට නිසාත් අපේ නිවසේ ඒ ජාතියේම තවත් තාරාවියක් සිටින බව දන්නා නිසාත්ය. වැසි දිනක් නොවන්නේ නම් කූඩුව ඇර විනාඩි ගණනකින් ද වැසි දිනක් නම් කූඩුව ඇර පැය දෙක තුනකින් ද පැමිණෙන දම්මි සුගත් ගේ ප්‍රමාදයට හේතුව පාර දිගටම හමුවන මඩ වලවල් හැම එකකම පාහේ නෑමයි. සිය කොන්ද අමාරුවද පසෙකලා පාත්ති සදා දාඩිය මහන්සියෙන් හදා වඩා ගත් මිරිස් පාත්තියේ හැදී ගෙන එන කරල් ටිකත් පිපීගෙන එන මල් ටිකත් කාබාසිනියා කල දවසේ පටන් අම්මාට දම්මි සුගත් අරහං වුවත් එලවා දැමීමට නොහැකිව දත කමින් සිටින්නේ සීයාත් මිනිබිරියත් සිටින්නේ විරුද්ධ මතයේ නිසාය. කටට හසුවන ඕනෑම කොලයක්ද දෙනතාක් බත්ද පාන්ද ආප්පද බිස්කට් ද පොප් කෝන්ද පොරිද යන මෙකී නොකී සියල්ල කා දැමුවත් දම්මි සුගත් දෙදෙනාගේ ප්‍රියතම කෑම අම්මාගේ පාත්තියේ හැදෙන මිරිස් මල් හා කරල්ය. මේ නිසා මිණිබිරිය කොළඹ ගිය වහාම බැරිවුණු ඇරියස් සියල්ලම සීයාගෙන් අයකර ගෙන තිදෙනාම තරා ගෙදරට දක්කා සීල් තබන බවට වන දම්මි සුගත් ගේ ඉරණම දැනටම අම්මා විසින් තීරණය කර හමාරය.

නිවසේ ඇති බේසම් සියල්ලේ වතුර පුරවා දීමටත්, මිදුල පුරා ඇති සුදු පිහාටු අතු ගෑමටත් සැදී පැහැදී සිටින අප කාට වුව වෙලාවකට මළ පනින්නේ වතුර බේසම පුරවා තිබියදීත් ඊට නැග ගැනීමට බැරුව මේ යුවල ඒ අසල සිට කරන  බෙරිහන් දීමයි. කටින් කොතරම් චන්ඩින් වුවත් බේසමට නැග ගැනීම බැරුව දඟලා ඇද වැටෙන විට ගඩොල් කැටයක් ගෙනත් තබා ආධාර  කිරීමටත් වලිග දෙක මෙන් කොයි දීපංකරේක ගියද පස්සෙන් එන නමුත් උස් තැනකින් පහලට බැසීමට නොහැකිව දඟලන විට ලෑල්ලක් තබා ආධාර කිරීමටත් ගෙදර අටෝරාසියක් වැඩ අස්සේ අපට සිදු වී තිබේ. වෙලාවකට මොන ආධාරකය දුන්නත් ඒ ගැන නොසලකා බෙරිහන් දෙන මේ පල් මෝඩයින් දෙදෙනාගේ කරච්චලය නැවත්වීමට නම් එකෙකු උස්සා බේසම තුලට අත ඇරීමටත් අනෙකා පස්සෙන් තල්ලු කර බේසමට පෙරලීමටත් අපට සිදු වී තිබේ. ඒ සැප සත්කාර සියල්ල ඉවසා වුවද පසුගිය සතියේ  විදුලිය නැතිව ටැප් එක අරින සැණින් වතුර නොපැමිණීම ගැන උරණ වූ සුගත් මගේ කකුළට ඇනගෙන ඇනගෙන ගියේ කිසිම දුකක් නොදක්වාය. හොඳවයින් පා පහරක් දී එහි පලිය ගත් නමුත් එදා දවසම මගේ කකුල් රිදිල්ල තිබුණ බැවින් එක වතුර බේසමකින් සැනසීමට දෙදෙනාටම සිදු වූයේ කල දේ පල දෙන තියරියට අනුවය. අනිත් එපාවන කාරණය නම් දම්මි සුගත් කුඹුරට බැස්ස විට දෙන දස වදයයි . අහුලාගෙන කෑමට ඕනෑ තරම් කෑම තිබියදීත් පීනන්නට ලියදි පුරා වතුර තිබියදීත් කා බී සියල්ල අවසාන වන තුරු දෙදෙනාගේ තනි නොතනියට තාත්තා ළඟ සිටිය යුතු වීම ඊට හේතුවයි. පෙනෙන මානයේ තාත්තා නැත්නම් හැකි තරම් උච්ච ස්වරයෙන් පරාණ බයේ කෑ ගසන මේ යුවල ඔය තරම් බය වෙන්නේ කාටදැයි කුමටදැයි අපට නම් තේරෙන්නේ නැත. බැරිම තැන කෝටුවක් අතට ගෙන ගෙදර දිහාවට එලවා දැමුවත් කාන්දම් මෙන් යලි කුඹුරටම ඇදෙන දම්මි සුගත් කොතරම් වෙලාවක් ගෙන හෝ බඩවල් පිම්බෙන තරම් අහුලාගෙන කා ඉවර වන තෙක් සකල ලෝ සතුනට මෛයිත්‍රිය වඩමින් ලඟට වී සිටීමට තාත්තාට සිදුව තිබේ.














සුදු නම් පිවිතුරු බවේ සංකේතයයි. තමන්ට හිමි සුන්දර සුදු හැර වෙන කොයි පාටක සතෙක් දැක්කත් කේන්ති ගන්නා දම්මි සුගත්ට පෙන්නන්නම බැරි පාට රතුය. රතු පාටින් බැබලි බැබලි ටී ටයිම් එකට අපේ ගෙදරට වඩනා ගාවි කුකුල් තඩියා දුටු සැණින් රාස්සයන් මෙන් ආවේශ වී ඒකාගේ පස්සෙන් පන්නා කොටා කඩුල්ලෙන් එපිටට එලවා දැමීමට මේ යුවල  ක්‍රියා කරයි. (ගාවි යනු ගායන විශාරදය. සීතලේ හොඳ සනීපෙට නින්ද යන මේ දිනවල උදේ හතරට පහට ජනේලය අසලින්ම ඇසෙන ගාවිගේ සුගායනය ඇසුනේ නම් මේ කුකුලා මට වඩා හොඳට ගයන්නට ඉගන ගත්තේ කොහෙන්දැයි සිතා ගැනීමට බැරුව කොයි ගායන විශාරද වුවද කලන්තේ දැමීමට ඉඩ ඇති බැවින් එම නම තබන ලදී. ) සිය අවශ්‍යතාවය ඉටු කර ගැනීමට ඕනෑම ජාතියේ කෙරුම්කාරයෙකු සමග ගේම ඉල්ලන ගාවිද ටී ටයිම් එකේ තම ප්‍රියතම කෑම වන ඉඟුරු බිස්කට් කෑල්ලක් කෙසේ හෝ ගිල දමා මිස පසු බසිනා කෙනෙකු නොවේ. කවුරුන් හෝ මැදට පැන රණ්ඩුව නැවත්වීමට උත්සාහ කළහොත් ඉගිළී ශිල්ප දක්වන මේ යුවල ගේම අතහරින්නේ එක්කෝ ගාවි පස්ස නොබලා දිව්ව පසුය. නැත්නම් පිට හරහා රිදෙන්නට කොසු ඉදල් පරහක් ලැබුණු විටය. (නරඹන්න) තම නාන බේසම් වලින් වතුර බීමට එන පරෙවියන්ටද කොබෙයියන්ටද ගිරවුන්ටද ඒ සෙතේම අත් වුවත් හොර පාරෙන් විත් කුමක් හෝ මායමක් දක්වා දම්මි සුගත් ශේප් කරගෙන කෙසේ හෝ වතුර ටිකක් බී පලා යාමට කොස් මල්ලි දක්වන හැකියාව අපට පුදුමයකි. අපේ මලයාගේ අනුමානය නම් සිය පෙම්බරිය පණ මෙන් රක්ෂා කරන සුගත් ගේ ඇස් දෙකේ වැලි ගසා කොස් මල්ලි ළඟදීම දම්මිව ගහක් උඩට කැන්දන් ගොස් මගුළක් කනු ඇති බවයි.

දම්මි බා බා කියන විට කොහේ සිටියත් හැපි හැපී දුවගෙන ඒමත් සුගා ගෝ ගෝ කියන විට නැවතී බෙලි දික්කරමින් කරච්චල් කිරීමත් විටෙක සිනාවකුත් විටෙක අනුකම්පාවකුත් සිත තුල දනවයි. මේ සියල්ල මැද මට මහත් ආදරයක් මේ දෙදෙනා ගැන දැනෙන්නේ බඩ කට පිරී සියල්ල සාමකාමීව ඇති විටෙක ඒ ගැන ස්තුති පූර්වකව මෙන් මගේ වැඩ  මේසය අසල බිම තණකොළ ගොඩේ වැතිරී හොටවල් බිම තියාගෙන පැය ගණන් එදෙස බලා ඉන්නා විටය. එසේ ඉඳ ටික වෙලාවකින් හිස උරපතේ සඟවා නින්දට වැටෙන විටය. කොරෝනා සමයේ නිවෙස් වලට හිර වී නිකන්ම නිකන් ගෙවී යමින් තිබූ අපේ ජීවිතවල තිබූ හිස් අවකාශය පුරවන්නට සතුට ගෙන පැමිණි දම්මි සුගත් දෙදෙනා හමුවන තුරු තාරාවන් මේ තරම් මිනිසුන් සමග කුළුපග බව හෝ හෝ ක්‍රීඩාශීලී බව මා දැන නොසිටියෙමි. මීට පෙර දියත උයනට ගිය හැම වරකදීම මගේ තාරාවිය ඔන්චිල්ලා පදින තුරු ගඟේ පීනන තාරාවන් දෙස බලමින් ‘’අනේ පොඩ්ඩක් ළඟට එනවකෝ’ යයි කී මගේ කීම නැසූ කන්ව මට අස්ප ගණන් ඉස්සූ කොළඹ තාරාවන් මේ සුන්දර දම්මි සුගත් ගැන දන්නේ නම් ඉරිසියාවෙන් මුහුණු හකුලා ගනු ඇති. එබැවින් දිනපතා අප සොයාවිත් සිතට සතුට ගෙනදී අපට කරන උපකාරයට කරන ප්‍රති උපකාරයක් ලෙස ගෙදර සිටින සෑම සති අන්තයකම මා ඔවුනට තාරා ස්පෙෂල් කෑමක් සාදමි. අම්මා උදේ අවදි වීමට පෙර නැගිට පාත්තියෙන් උණු උණුවේ කඩා ගත් මිරිස් කරල්ද මිරිස් මල්ද තසිමක් සමග හොරෙන්ම ඔවුනට ගිල්ලවමි. ඔබට දැන් සතුටු නේ දැයි අසමි. හෙටත් උදයේම යලි එන ලෙස ඉල්ලමි.

කොරෝනා මැද සතුට ගෙනා මිතුරෝ IV
2021-03-10 

ප.ලි. 
කොරෝනා මැද සතුට ගෙනා මිතුරෝ පරණ ලිපි ද කියවන්න. 


Saturday, December 23, 2023

259. චුට්ටං බට්ටිච්චා - නින්දෙදි මං දැක්කා (ශනිදා රෑ 10ට)

 ගොම්මන් අඳුර ගලාවිත් හෝරා කිහිපයකට පසු සන්සුන් ලොවකට අපව කැඳවමින් අවට සිසාරා ගලා යන ඉමිහිරි සේපාලිකා මල් සුවඳ කුඩා කල සිටම මම විඳ ඇත්තෙමි. ඒ මිදුලේ කොනකට වෙන්නට වවා තිබූ සේපාලිකා ගසට පින් සිදු වන්නටය. පැරණි සේපාලිකා ගස අබලන් වී මීට වසර කිහිපයකට පෙර මිය ගියද තම සුවඳේ උරුමය රැගත් දරුවන් දෙදෙනෙකු අපට දායාද කිරීමට තම ඒ මව් ගස කාරුණික විය. මිදුලේ සිය අනසක පතුරුවමින් වැඩෙන ඉන් එක් ගසක් දැන් නව යොවුන් වියට පා තබා මල් සමය අරඹා ඇත. අම්මාගේ උන්මාද ගතිය එලෙසම නැතිනම් ඊටත් වඩා වැඩියෙන් උරුම කරගත් මා දියණියද ගමේ නිවසට පා තැබූ පළමු දිනයේ පටන් සේපාලිකා උන්මාදිනියක බවට පත් විය. එහි ප්‍රතිපලය වූයේ සෑම දිනකම රෑ හතාමරට හෝ අටට පමණ මිදුලේ සේපාලිකා ගස යටට ගොස් පිපෙන මල් වල සුවඳ විඳිමින් පහත කිනිති වල ඇති මල් කුඩා මල් වට්ටියකට හෙමි හෙමින් නෙලා ගැනීමට පැයකට ආසන්න කාලයක් ගත කිරීමයි.

එදා වැසි දිනයක් වුවද මෙම ලලනාවියගේ සේපාලිකා උමතුව නොනවතින කන්දොස්කිරියාවක් වූයෙන් පොද වැස්සේ එක අතකින් කුඩයද අනිත් අතින් විදුලි පන්දමද ගෙන රෑ අටට පමණ එදාත් මිදුලට ගියේ මල් කිහිපයක් හෝ නෙලා ගෙන ඒමටයි. මල් වට්ටිය අතින් එල්ලාගත් දියණියද මා පසෙකින් විය. පොද වැස්ස අතරේම තරමක් ලොකු අත්තක් පහත් කර කඩිනමින් එහි මල් නෙලූ අපි එන්නට ආපහු හැරෙද්දී මහ හඬින් “අන්න කුරුළු බිත්තර තියෙනවා....” යැයි කියූ දියණිය එක්වරම නතර විය. සැනෙකින් විදුලි පන්දම එල්ල කර එදෙස බැලූ මට දක්නට ලැබුනේ පහලට එල්ලෙන සිහින් සේපාලිකා අත්තක් මත විදුලි පන්දම් එළියට දිලිසෙන සුදු බෝල තුනකි. නිශ්ශබ්ද වී ඉතා පරිස්සමින් මඳක් කිට්ටු වී විපරමින් බැලූ විට ඒවා කුරුළු බිත්තර නොව නින්දේ පසුවන සැබෑ කුරුල්ලන් බව අවබෝධ කර ගැනීමට තත්පර කිහිපයකදී අපට හැකි විය සෙන්ටිමීටර් හතරක් පහක් පමණ වූ බෝලවල විෂ්කම්බයත් වට ප්‍රමාණයත් හැඩහුරුකමත් අනුව මේ නිදා සිටින්නේ අන් කිසිවෙකු නොව බට්ටිච්චන් තිදෙනෙකු බව තවත් තත්පර කීපයක අවෑමෙන් නිගමනය කිරීමට අපට හැකි වූයේ කෙමෙන් වැඩි වෙමින් පැවතුන වැස්සද අමතක කරගෙන සිත පුරා නැග එන ප්‍රීති ප්‍රමෝදය අතරිනි.

දුටුවනම අතට ගෙන තුරුළු කර ගැනීමට තරම් සෙනෙහසින් පිරී ගිය හිතක් පහල වුවද ආයාසයෙන් එය නවත්වා ගත් අප තවත් හොඳින් විපරම් කලේ කුරුළු හිස සහ කුරුළු පාද මේ සිනිදු බෝලයේ කොතැනක තිබේදැයි අනුමාන කර ගැනීමටයි. නමුත් ඔවුන් ඉතා සකසුරුවම් ලෙස සිය කුඩා සිරුරුවල පිහාටු පුම්බාගෙන හිස් සහ පාද ඒ අතර සඟවාගෙන සිටියේ අපට කිසිදු ඉඟියක් නොදෙමිනි. එක් සුදු බෝලයක පමණක් බෝලයට පිටතින් සිහින් කූරක් වැනි යමක් යන්තමින් දිස් වුවද රාත්‍රී අඳුර නිසා එය ගසේ අත්තේ කොටසක්ද නැතහොත් කුරුළු වලිගයද යන්න අපට නිශ්චිතවම හඳුනා ගත නොහැකි විය. බට්ටිච්චේකුගේ සැබෑ ප්‍රමාණයට වඩා මඳක් විශාල වන ලෙසත් හුරුබුහුටි බෝලයක් ලෙස වටකුරු වන ලෙසත් සිය සිරුරු සකසා ගැනීමට තරම් ඔවුන් දක්වා තිබූ කුසලතාවයෙන් මවිතයට පත් අපට ඇති වූයේ මේ හුරුබුටුටියන් තිදෙනා ගැන ඉමහත් අනුකම්පාවකි. කිසිසේත්ම කුරුල්ලකු යයි අනුමාන කිරීමට නොහැකි වන ලෙස හිස සහ පාද සිය අත්තටු අතර සඟවා ගෙන නිදන මේ කුඩා ප්‍රාණීන් තිදෙනා රාත්‍රිය ගත කිරීම සඳහා අප මිදුලේ සේපාලිකා ගසම තෝරා ගැනීම අප වෙත දක්වන ලද විශේෂ සැලකිල්ලක් ලෙසය අපට හැඟී ගියේ. පොද වැස්සේ වැටෙන වැහි බින්දු සේපාලිකා මල් අත්ත මත වැටී ඔවුන්ගේ පුළුන් බෝල සිරුරු ස්පර්ශ කළා මෙන්ම ඒ හා සමඟම අතු පතර සිසාරා හැමූ සීතල සුළඟ ඔවුන් නිදා සිටි සේපාලිකා අත්ත විටින විට සෙලවුවද ඒ ගැන කිසිම තැකීමක් නොකර ඔවුන් නිදා සිටියේ නින්දේදී ඔවුන් අතු මතින් ගිලිහී බිම නොවැටී සිටින්නේ කෙසේදැයි යන පැනයද අපට ඉතිරි කරමිනි. 

දහවල් කාලයේ බට්ටිච්චන් කොපමණ දැක තිබුණත් නිදා සිටින බට්ටිච්චෙකු අප සැබැවින් දුටු මුල්ම වතාව මෙය වූයෙන් අප  ඊ ලඟට කල්පනා කලේ මෙය චායාරුපයකට නගා ගන්නේ කෙසේද කියයි. කිසියම් අත් වැරදීමකින් කලබලයක සේයාවක් හෝ වුවහොත් මේ නිසොල්මන් සුදු බෝල තුන අවදි වී වෙනතකට පියඹා යාදෝ යන බියත් සමග හඬ නොනැගෙන ලෙස ගෙට ගොස් ජංගමය ගෙන ආ අප විදුලි පන්දම් එලිය බෙහෙවින්ම බාල කර පින්තූරයක් ලබා ගන්නට සැරසුණා පමණකි. සිතේ සැනසුම බිඳී අප වරදකරුවන් බවට පත් කරමින් සුදු බෝල තුනෙන් දෙදෙනෙකු අවදි වී හොට කරකවා අවට බැලුවේ මේ සීතලේ තම සැප නින්දට බාධා කරන සතුරා කවුරුද කියා දැක ගැනීමටයි. නමුත් මේ කිසිවක් ගණනකට නොගත් මැද සුදු බෝලය ඒ සිටින ඉරියව්වෙන්ම නිදා සිටියේ අවට පරිසරයේ කුමකින් කුමක් වුවත් සිය නින්ද ඒ හැමටම වඩා වැදගත් බව පසක් කරමිනි. අවදි වී සිටියද ඉවතට ඉගිළී යාමට තරම් නොසන්සුන්කමක් හෝ කලබලයක් නොදැක් වූ කුඩා ප්‍රාණීන් දෙදෙනාද නින්දේ පසු වූ කුඩා ප්‍රාණියා ද අපට අනුකම්පා කර ඔවුන්ගේ පින්තූරයක් ගන්නා තෙක් ඉවසාගෙන සිටියේ අපේ කුරුළු උන්මාදය ගැන උපන් සෝකයෙන් විය හැකිය. මෙහි දැක්වෙන්නේ එම මිල කල නොහැකි ආදරණීය පින්තූරයයි.


රාත්‍රී නින්ද අතරවාරයේදීද සේපාලිකා ගස වෙත ගොස් ඔවුන් දැක ගැනීමට කිහිපවරක් දියණියට අවශ්‍ය වුවද මේ වන විටත් ඔවුන්ගේ සුව නින්දට බාධා කර තිබූ අප මේවර අපේ විනෝදාස්වාදය වෙනුවෙන් ඔවුන්ගේ නිදහස පැහැර ගන්නට තරම් අකාරුණික නොවීමු. නමුත් රාත්‍රී නතර කරගත් සිත අලුයම පහට පමණ අපටත් හොරෙන් සයනයෙන් බැස බට්ටිච්චන් බලන්නට දුව යන විටත් ඔවුන් සුවසේ පෙර සිටි ඉරියව්වෙන්ම නිදා සිටි අන්දම දැකීමෙන් අපට ඇති වූයේ මහත් සහනයකි. අලුයම හයට පමණ අප නැවත වතාවක් ඔවුන් දැක ගැනීමට ගියද ඒ වන විට නම් ඔවුන් නින්දෙන් නැගිට දවසේ මෙහෙවර සඳහා ගොස් තිබුණි.

දහවල් කාලයේ කිහිප විටක්ම සේපාලිකා ගසේත් ඒ අසල වෙරළු ගසේත් අවට ගස් ගොන්න අතරත් ඇසුණ කිචිබිචිය මැද බට්ටිච්චන් යුගල කිහිපයක් දුටුවද ඒ අතරින් පෙරදින රැයේ පැමිණි කුඩා මිතුරන් තිදෙනා අපට සොයා ගන්නට නොහැකි විය. යුගල ලෙස පැමිණෙන ඔවුන් නිතරම එකිනෙකා පෙනෙන දුරින් හිඳීමට වගබලා ගත අතර ඉන් එක් යුගලයක් පුවක් ගසේ වේලුනු අත්තකට කොටමින් සිහින් කෙඳි රැගෙන මඳක් ඈත පිහිටි ගසකට රැගෙන යනු අප දුටු නමුත් රාත්‍රියේ දුටු තරම් අලංකාරයක් හෝ හුරුබුහුටි මනබඳිනා බවක් දහවලේ අප ඔවුන් වෙතින් නොදුටුවෙමු. එදින රෑ වනතුරු මහත් නොයිවසිල්ලෙන් සිට අඳුරු වැටුණ මොහොතේ පටන් සේපාලිකා ගසේද ඒ අවට වෙනත් තුරු මතද රාත්‍රී කාලයේ බොහෝ වෙලාවක් නිරීක්ෂණය කලද ඔවුන් නැවත වතාවක් දැක ගැනීමට අපට හැකි වූයේ නැත. සමහර විට එදා වැසි දිනයක් වූ බැවින් ඔවුන්ට පුරුදු නවාතැන සොයා ගන්නට පමා වීම නිසා වැඩි දුරක නොවූ අපේ සේපාලිකා ගසට පැමිණියා විය හැකියි. නැතිනම් බළලුන් වැනි විලෝපීයයන් බහුලව වෙසෙන මිදුල අවට සේපාලිකා ගස රාත්‍රී ඔවුන්ගේ වාසස්ථානය ලෙස යොදා ගැනීම කිසිසේත්ම නුවනට හුරු නොවන බව හැඟෙන්නට ඇති. එසේත් නැතිනම් අප කල අනවශ්‍ය මැදිහත් වීමෙන් ඔවුන් අප සමග අමනාප වූවා විය හැකියි. මෙවැනි සිතුවිලි සමග හැපෙමින් කෙමෙන් කෙමෙන් ඔවුන් නැවත දැක ගැනීමේ සියලු බලාපොරොත්තු සිතෙන් තුරන් වෙමින් සිටියදී හදිසියේම යලිත් ඉන් එක් කුඩා ප්‍රාණියෙකු අප සිහි වී නැවත පැමිණ තිබුනේ අපේ සිත් අමන්දානන්දයට පත් කරමිනි. කලින් දුටු දිනයේ මෙන්ම මෙදිනද ඔහු නිදා සිටියේ එකම අත්තක වීම එකම තැනක එකම පැත්තක් බලාගෙන වීම තවමත් අපට පුදුමයකි. 







පෙර වැරදි මතක තිබු නිසාම මෙවර අප ඔහුගේ පින්තුරයක් ගනු ලැබුවේ ලැබුවේ සීයට දෙසීයක් පරිස්සම් වීමෙන් පසුවයි. වැරදීමකින් හෝ අනිත් සගයින් දෙදෙනාද පැමිණ කොහේ හෝ සැඟවී නිදනු ඇති බවට වූ සැකය නිසාම කොලයක් කොලයක් ගානේ ඉතා සැලකිල්ලෙන් බැලුවද අනිත් දෙදෙනා දැක ගැනීමට නොහැකි වූයේ සිතට කිසියම් දුකක්ද ඇති කරමිනි. 

නමුත් පස්වනක් ප්‍රීති ප්‍රමෝදයෙන් අපව මුසපත් කරමින් එදා සිට උදා වූ සෑම දිනකම පාහේ නොකඩවාම එක් අයෙකු හෝ දෙදෙනෙකු ලෙස දොයියන්නට අපේ සේපාලිකා ගසට ඔවුන් පැමිණෙන්නට වූයේ කිසිසේත් අපේක්ෂා නොකළ පරිද්දෙනි. එතැන් සිට මල් සුවඳ මැද කුඩා අතු රිකිල්ලක පිහාටු පුම්බා සිහින ලොවේ සැතපෙන ඔවුන් දැකගැනීමත් එනයින් වඩාත් සුන්දරව හා ආදරණියව දිනය අවසන් කිරීමට ලැබීමත් අප ලද මහගු භාග්‍යයක් විය. එතනින් නොනැවතී මනස්කාන්ත රාත්‍රී සංචාරය මිදුල වටේටමත් පාර දිගේ කඩුල්ල දක්වාත් පුළුල් කරමින් කුරුළු නිරීක්ෂණයේ යෙදුණු අපට සේපාලිකා ගසේ නිදා සිටි කුඩා බට්ටිච්චන්ට අමතරව ගාඩ්නියා මල් ගසේ අතුවල මඳක් විශාල සුදු බෝල ලෙස නිදා සිටි බැම සුදු කොණ්ඩ කුරුල්ලන් කීප දෙනෙකුද, ඊට ආසන්න දිනයකදී සේපාලිකා ගසටම ආසන්නයේ මදාරා ගසේ නිදා සිටි කහ පාට සූටික්කන් දෙදෙනෙකුද දැකගත හැකි වූයේ ඒගැන වූ අපේ උනන්දුව දෙගුණ තෙගුණ කරමිනි. නමුත් එහි උච්චතම අවස්ථාව වූයේ මෑත දිනයක බට්ටිච්චන් සමග එකම සේපාලිකා ගසේ අතු දෙකක මුහුණට මුහුණ බලා නිදා සිටි පිලිහුඩු පැටියෙකුද දැකගන්නට හැකි වීමයි. බය හිතෙන දිගු හොට සහිතව පිළී ගඳ ඇති තිත්ත පැටවුන් බිලී බා ගන්නා පිලිහුඩු පැටියාගේත් මල් වැනි අහිංසක බට්ටිචන්ගේත් සම්බන්දය හෝ මිත්‍රත්වය ගැන අපට සිතා ගැනීමට නොහැකි වූ නමුත් සැමදා එකම ලෙස මුහුණින් මුහුණ බලා නිදියන ඔවුන් දැකීම අපට මහත් සතුටක් වූ බව නොකියාම බැරිය. ඔවුන් නොදුටු රාත්‍රියට අපට හද කකියවන පාලුවක්ද දුකක්ද දැනුනු අතර ඔවුන් යළි නොපමිනේය යන බියද අප සිත් තුල හොල්මන් කරන සිතුවිල්ල අප සිතෙන් පහව ගියේ පසු දින රාත්‍රියේ නැවත ඔවුන් දැකගනිමෙන් පසුව පමණි.නමුත් පිලිහුඩු පැටියාගේ ආගමනයත් සමගම පින්තුර ගැනිල්ලට තිත තැබීමට සිදු වූයේ අනිත් කුම්බකර්ණයන් මෙන් නොව ඔහු කුඩා සෙලවීමකදී වුව අවදි වී ඇස් ඇර ඉතා දුක්මුසු අනිමිස ලෝචනයෙන් අප දිහා බලා සිටීම නිසයි.


ඉතින් මේ සටහන අවසාන කිරීමට මත්තෙන් අප ආදරණිය කුරුළු මිතුරන් හට කීමට ඇත්තේ අවට ඇති සිය දහස් ගණන් තුරු වදුළු අතරින් අපේ සේපාලිකා ගස ප්‍රමුඛ යහළු මිත්රයින්ම රැයේ යහන් ගත වීමට තෝරා ගැනීමෙන් අපට දෙන/දුන් සතුටටත් ගවුරවයටත් ඔබට බොහෝ පින් බවයි. ගමේ ගොස් යලි කොළඹ එන සෑම දිනකදීම දමා එන්නට බැරි යැයි හැඟෙන අයවලුන් අතරට දැන් ඔබද එක්‌ වී තිබෙන බවත් අප යලි එනතුරු ඉතාමත් පරිස්සමින් ඉන්නා ලෙසත් ඔබට දන්වනු කැමැත්තෙමි.එතෙක් ඔබ ගැන සුවඳ මතකය නැවුම්ව තබා ගැනීමට කොළඹ 8 මහල් නිවාස බැල්කනියේ පෝච්චියක වැඩෙන අපේ කුඩා සේපාලිකා ගසේ පිපෙන මල් තුන හතර අපට මහත් සේ උපකාරී වනු ඇති. ගමේ විසල් සේපාලිකා ගසින් නැග එන සුවඳ තරම්ම නොවුනත් ඒ සන්සුන් මිහිරියාවෙන්ම සිත පුරවන මේ සේපාලිකා මල් කිහිපයේ සුවඳ දැනෙන හැම මොහොතකදීම කවදාක හෝ ඔබෙන් කෙනෙකු මෙහිද එනු ඇති බවට සිත තුල වන අහිංසක බලාපොරොත්තුවද උණුසුම් වන බව වැඩි දුරටත් සඳහන් කරමි.

මගේ පුංචි නවාතැනේ 
ඇවිදින් සැරි සරනවනම්... 
ආසයි මං කවුළු පියන් 
ඇරලා තියන්න... 
තරහක් නැහැ නෑවිත් ඉන්න... 

2021-02-07
කොරෝනා මැද සතුට ගෙනා මිතුරෝ III


ප.ලි. 
කොරෝනා මැද සතුට ගෙනා මිතුරෝ පරණ ලිපි ද කියවන්න. 

 1. කොස් මල්ලි - කොරෝනා මැද සතුට ගෙනා මිතුරෝ I 

 2. හිච්චි සහ චූටි - කොරෝනා මැද සතුට ගෙනා මිතුරෝ II



Sunday, December 17, 2023

258. මං වෙනුවෙන් මං.














වසර ගණනක පටන් උපන්දින සුබ පැතුම 
අති මහත් ප්‍රමොදෙන් මම මටම එවා ගමි 
කුඩා මල් පොකුරකුත් චොකෝ පෙති කීපෙකුත් 
මගෙ නමට මංම ඔර්ඩර් කරන් ලබා ගමි 

මාස්ක් එක දැම්මාම කාටවත් පේන්නෑ 
මමම මගේ අති ජාත මිතුරියක වෙලා ඉමි 
නොනවතින කතාවෙන් සිනාවෙන් එක දිගට 
බස් එකේ මග තොටේ දොඩමළුව ගමන් යමි 

දුකක් හිත දැනුනාම මමම වට්ස්ඇප් එකෙන් 
මටම පණිවිඩ ඒවා මගේ හිත හදාගමි 
සතුටු කිසිවත් වෙතොත් මංම මං එක්කගෙන 
ගොසින් හයි ටී එකක රස පහස ලබාගමි 

කවි කතා වලට මගෙ ප්‍රතිචාර අඩුයි නම් 
මගෙ අනිත් නමින් මං කමෙන්ට්ස් එහි ලියාගමි 
පිං අතේ වැඩක් හෝ හොඳ දෙයක් කළා නම් 
මංම මං අගයමින් තෑග්ගක් ලබා දෙමි 

මහන්සිය ආවාම මංම මට අමතගෙන 
හාෆ් ඩේ ලීව් එක එම සැණින් ලබාගමි 
කොනක ස්ටේසමේ කඩල ගොටුවක නැතොත් 
කොෆී ෂොප් කෙළවරක සිට සිහින හඹා යමි 

ඒත් මදි වගේ නම් පහුවදාටත් ලීව් 
දික් කරන් මං කියන තැනක ඇවිදලා එමි 
අයිස්ක්‍රීම් කානිවල් එකක අමතක නොවෙන 
දිනක් මං මං එක්ක ගෙවා දිය වෙලා එමි 

ඉල්ලලා කවුරුවත් තරහ නං වෙන්නෙපා 
දෙන්නෙ නෑ කාටවත් යලි යළිත් කියා ඉමි 
මගෙ සතුට අයිති මට වෙන කාටවත් නෙවෙයි
එහි ස්විචය නිතරෝම මගෙ අතේ තබා ගමි 
(පින්තූරය අන්තර්ජාලයෙනි.)


ප. ලි.
ඉයන්ගේ පෝස්ටුව කියවීම නිසා කලක පටන් මං මා වෙනුවෙන් කරන කැපවීම ඉබේම කවියට නැගුන වග සඳහන් කරමි.

Saturday, December 9, 2023

257. හිච්චියා සහ චූටි (ශනිදා රෑ 10ට)

 හිච්චියාට දැන් වයස මාසයකි. චූටියාට මාස පහකි. නමුත් දෙදනාගේම මුල් ළමා විය සංවර්ධනය වී හමාර වී තිබුණේ ඉපදෙන විටමය. මුලින් මුලින් දෙදෙනාගේම නම් අග්ගිස්සට පුතා කෑල්ලකුත් එකතු කර හිච්චි පුතා චූටි පුතා ලෙස ආදරෙන් ඇමතුවද දැන් පුතා කෑල්ල කොහේ ගිහින්ද නැත. සිය මේරූ වසු මොළය පාවිච්චි කර මේ අයියා මලෝ දෙදෙනා කරන කුපාඩි වැඩ දිහා බලා සිටි කෙනෙකුට කොහොමටත් පුතා කියා කටක් ඇර කියන්නටද බැරිය. ආහාර අවශ්‍යතාවය සඳහා අසල ළදු කැලෑවට හැමදාම උදෑසනින්ම බලහත්කාරයෙන් මෙන් ඇදගෙන යන මේ දෙදෙනා දැක කුලප්පු වන එයාලාගේ සුදු නංගී නොහොත්  අපේ පොඩි ලලනාවියගේ කන් කෙඳිරිය උච්චතම වූ තැන ‘අද එහෙනම් ගෙදරට ගෙනත් ඔය වත්තේ කොහෙන් හරි ගැටගහන්න’ කියා අම්මා කීවද ගෙදර කොතැනක ගැට ගැසුවත් එම ගැටය තිබෙන්නේ වැඩිම උනොත් පැය කාලකි. අයිතිකාර මාමා ගෙදරින් ගොස් විනාඩි දහයක් යන්නට මත්තෙන් ලිහා දමා වත්ත පුරා ඉගිලෙන්නට ඉඩ හසර ලබා දෙන තුරුම ලණුවෙන් ඇද ගනිමින් බෙල්ල කඩා ගැනීමට හිච්චියාත් චූටියාත් තරඟයට අර අදින්නේ මැරෙන සැටි මේ දැන් පෙන්වන්නට මෙනි. කෙසේ හෝ හැන්දෑ වනතුරු මේ යක්සයින් දෙදෙනාගේ පණ බේරී තිබිය යුතු නිසාත් අහක යන්නට ගිය කරදරයක්  ඔඩොක්කුවට ගෙනත් දමන්නැයි කිව්වේ අප නිසාත් කවුරුන් හෝ පැමිණ ලණු ලිහා දමයි. 
















එසේ පළමු කඩඉම ජයගෙන ලණුවෙන් නිදහස් වුණ පසු දෙදෙනාගේ ඊළඟ ඉලක්කය වන්නේ කෙසේ හෝ මන්යොක්කා පඳුරු ටිකට කිට්ටු කර ඉව අල්ලා ඒ සිලල්ල මොහොතින් කා දමන බව ඇඟවීමයි. කනවා නම් ජීවිතාන්තය දක්වා කෑමට වත්තේ ඇති තණකොළ සෑහුනද උලා කන්නට මහන්සි වනවාට වඩා මිදුලේ එක තැනක ඉඳ මොනවා හරි කට ළඟට ගෙන්වාගෙන ඉන් සප්පායම් වීම කොතරම් සැප පහසුවක් දැයි මේ කුඩා වයසට වුව තේරුම් ගැනීමේ හැකියාවක් හිච්චියාටත් චූටියාටත් ඇත. සිය මන්යොක්කා පඳුරු ටික බේරා ගැනීමේ පරම පවිත්‍ර චේතනාවෙන් අම්මා වැටේ වැවී තිබෙන මකුලතා කොළ කපා කට මුලටම ගෙනත් දමන නිසාත් එයාලාගේ සුදු නංගී එයාගේ බෝතලයෙන්ම වතුර ගෙනත් බොන්නට බාල්දියකට පුරවන නිසාත් කෑමෙන් බීමෙන් කිසිම අඩුපාඩුවක් මේ දෙදෙනාට නැත. ඊ ළඟ සන්තෑසිය වන්නේ කා බී අහවර වන තෙක්  හිච්චියාගේත් චූටියාගෙත් හිසවල් අතගාමින් ආදරය දක්වමන් සිටි සුදු නංගී ගෙතුලට යාමට හැදුවොතින්ය. දනි පනි ගා වහා නැගිටගන්නා දෙදෙනා නංගීගේ පස්සෙන් අපිටත් ගෙට එන්නට ඕනෑමයි කියා මුහුණු පුප්පා ගෙන සිටින අතර ඊට ඉඩ නොදී ළඟට ගිය විට පිඹීමත් එතැන් සිට කෑම වතුර වර්ජනය කිරීමත් කරන්නේ කුමන ක්‍රමයකින් හෝ තම වසු අයිතිවාසිකම් දිනා ගැනීමේ අරමුණෙනි. පෙර වැරදි අටෝරාසියක් තිබීම නිසා කාගේවත් පපු කිනිත්තක් මෙය දැක උණු නොවන සඳ සිය අදහස අත්හැර දැමුවද ඒ වෙනුවට පළාතටම ඇහෙන ලෙස උම්බෑ කියා බෙටි කිහිපයක් හැලීමෙන් එහි පලිය ගැනීමට මේ දෙදෙනා අමතක නොකරති.

වෙන වෙනම ගත් කල ඉතාම හොඳ වසු පැටියන් වුවත් දෙන්නා එක්ව ගත් කල නම් ගන්නට දෙයක් නැති හිච්චියාත් චූටියාත් සිතා සිටින්නේ අපද වසු පැටියන් බවයි. සුදු නංගීට කියා බෙල්ල කස්සවා ගැනීමට අමතරව ලඟට විත් ඔළුව ඇඟේ ඇතිල්ලීමෙන් කරන කරදරය අප ඉවසන්නේ නැති බව තේරුණ විට අපට හිසෙන් අනින්නට ඒමත් සෙල්ෆියක් ගැනීමට ගිය විට පා පහරවල් දෙක තුනකින් අපට සැලකීමත් දෙන්නාම සිදු කරන්නේ හිතා මතාමය. ඉන් නොනැවතී අසල ඇති පොල් ගසක හෝ පුවක් ගසක බෙල්ල අතුල්ලා අවසානයේ හිච්චියා චූටියාගේ පිටේ නැගගෙන බයිස්කෝප් පෙන්වීම ඇරඹෙන අතර මේ කිසිවකින් අප නම්මවා ගැනීමට නොහැකි වන විට හිච්චියා අස්පයෙකු සේ කඩුල්ලට උඩින් පිම්මක් පැන පාරට දිවීම සිදු කරයි. ‘අන්න දිව්වා. වාහනේක වත් හැපුනොත් අපිට තමයි වග කියන්න වෙන්නේ.  පොඩ්ඩක් ගිහින් බලන්න’ යයි කියමින් හැමෝම ඒ බාල්දිය පෙරලන්නේද මේ කිසිවකට සම්බන්ධ නොවී පැත්තක සිටි අහිංසක තාත්තා පිටය. මඳ වෙලාවකින් පිටව යන තාත්තා ගුරු පාර මැද තප්පුලමින් සිටින කුපාඩි හිච්චියාවද සොයාගෙන නැවත පැමිණෙන්නේ අපිට එහෙම වාසනාවක් නැතැයි පවසමිනි. 

දිනක් මගේ වැඩ මේසයට අතේ දුරින් සුදු නංගීගේ ආදර සැලකිලි ලබමින් සිටි මේ දෙදෙනාගේ හැසිරීම උදේ සිටම තිබුනේ ඉතාම හොඳ තත්වයකය. හවස හතරට දමා තිබූ ටෙක්නිකල් සොලියුෂන් අවුට්ලයින් මීටින් එකට මගේ සහභාගිත්වය අනිවාර්ය වූ නිසා තේ පානය ඉක්මනින් අහවර කොට පැමිණ මා විසින් මෙසේ මෙසේ කිව යුතු යැයි සිතමින් කිව යුතු දෑ කොලයකද සටහන් කරගෙන ඉතා හොඳින් එයට ලක ලැහැස්ති වුනෙමි. හරියටම හතර වනවිට අප සියලු දෙනා මීටිමට සම්බන්ධ වී අනික් පසින් සුදු නැන්දා පැමිණෙන තුරු ඕපයක් කතා කරමින් සිටියෙමු. මඳ වෙලාවකින් සුදු නැන්දා පැමිණ හායි එවුරිවන් කියා කිව්වා පමණකි. පැත්තක සිටි හිච්චියා හෙනයක් ගහන්නාක් මෙන් උම්බෑ කියා මහ හඬක් නැගීය. අන්දමන්ද වූ සැවොම ඒ අමුතු වෙල්කම් එක ආවේ කොහෙන්දැයි විපරම් කර බලනවාත් සමගම හිච්චියාගේ උම්බෑවෙන් ඕනෑවටත් වඩා ෆෝම් වී සිටි චූටියාත් කන දෙදරන්නට තරම් හයියෙන් උම්බෑ දෙක තුනක්ම කීය. ඉතින් පිංවතුනි. එවෙලේ මා පත් වූ සෝචනීය තත්වය ඔබට සිතා ගැනීමට කිසිසේත්ම නොහැකිය. එය එතනින් අහවර වූවායයි ඔබට සිතෙනවානම් එයද වැරදිය. 

එතෙක් මෙතෙක් ජීවිතයේ කිසි දිනක අත් නොවිඳි මේ නව නිංගිරාවෙන් වූ හදිස්සියත් කලබලයත් කොයි තරම් වීද යත් මට මියුට් බොත්තම සොයා ගැනීමට නොහැකි විය. එක්කෝ එක ළඟ ඇති ඒ බොත්තම් දෙක ටැපළින. කුමක් වූවාද කියා මට මේ දැන්වත් සිහියට නොඑයි. කෙසේ හෝ මියුට් ඔබනවා වෙනුවට අවසිහියෙන් මෙන් මා ඔබා තිබුනේ වීඩියෝ බොත්තමයි. හවස හතර පසු වීත් තවම ස්ර්වන්ට් කිට් එකෙන් ඉඳ උම්බෑ කියන මේ හරකා කවුරුන් දැයි කියා සියල්ලන් දැක ගැනීමට මත්තෙන් විදුලි වේගයෙන් ලැප්ටොප් එකේ කැමරාව ඇඟිල්ලෙන් වසාගත් මට තවදුරටත් බොත්තම් නොසොයා කනෙක්ෂන් එක ඩිස්කනෙක්ට් කිරීමට තරම් මොළයක් පෑදුණේ මගේ පෙර පින් කඳක මහිමයෙනි. හිතේ තිබූ තරහට හෙඩ් සෙට් එක පිටින්ම දිව ගොස් පල් හොරුන් දෙදෙනා කුඹුර තෙක්ම පන්නා දමා සුසන්තිකා අක්කාටද ඉරිසියා හිතෙන වේගයෙන් ආපහු දිව අවුත් මා මීටිමට යලි වාඩි වූයේ සිය කැවුම් මුහුණ පබාවතිය දුටු මොහොතේ කුස රජ අත්විඳි තරම් වූ ලජ්ජාවකින් හා චකිතයකින් යුතුවයි. නමුත් ඒ වන විට සියල්ලෝම උම්බෑව අමතක කර සිය සර්වාංගයේම අවධානය මීටීම වෙත යොදා තිබුනෙන් යන්තම් සැනසෙන්නට මට හැකි විය. එනමුත් මයික් එක අන්මියුට් කරමින් මා කතා කල වාරයක් වාරයක් පාසා දහදිය වැගිරෙන්නටත් ඉතිපිසෝ බගවා කියා තොල් මැතිරෙන්නටත් වූයේ ඉබේටම මෙනි. ඒ කුඹුරට එලවා දැමූ හිච්චියාත් චූටියාත් සෙට් වී මට ගේම දෙන්නට කොයි වෙලේ නැවත කඩාපාත් වේදැයි නොදන්නා බැවිනි. කල්ප කාලාන්තරයක් සේ හැඟී ගිය මෙලොව දීර්ඝතම පැය ගෙවා දමා අවසානයේ මීටීම ඉවර වී සභා තොමෝ සතුටින් විසිර ගිය පසු මට දැනුනේ එකදු සතයකුදු බිම නොදමා ෆයිව් මිලියන් මනි ඩ්‍රොප් වෙතින් මිලියන පහම දිනා ගත්තාටත් වඩා වූ අප්‍රමාණ සතුටකින් මගේ හද පැලීමට එන සෙයකි. නමුත් සභාවේ තදින් සිනා ඇතිවේ යයි මා කෙරෙහි කල පතල මහා කරුණාවෙන් එවෙලේ කරබාගෙන සිටි සුදු නැන්දා මීටීම ඉවර වූ වහාම මට වෙනම හායි පාරක් දා කතාව මුල සිට අගට අසා ගත්තේ එයාට එතරම් සොඳුරු උණුසුම් වෙල්කම් එකක් ජීවිතයේ කෙදිනකදීවත් ලැබී නැති බව දන්වමිනි. කියන්නා කෙසේ කීවත් වැඩි පරෙස්සම කෝකටත් හොඳ නේදැයි සිතා මේ සිද්ධිය පිළිබඳව එතෙරදී හෝ මෙතෙරදී කටේ කෙල බිඳක් නොසෙල්වන බවට එයා පල්ලා දිවුරා සුදු නැන්දාව පොරොන්දු කර ගතිමි.
 
 











මෙසේ උම්බෑ දෙක තුනක් පමණක් කියා ජාත්‍යන්තර ආදරය දිනා ගැනීමට තරම් වාසනාවන්ත වූ පළමු වසු පැටියන් දෙදෙනා ලෙස හිච්චියාත් චූටියාත් ඉතිහාසගත වූ අතර නව නිංගිරාවෙනුත් හාස්‍යයෙනුත් සාපලත් අමතක නොවෙන දිනයක් මගේ මතක පොතට එකතු විය. ඉන්පසු දින දෙක තුනක් යනතුරු පොඩි ලලනාවියටද තර්ජනය කර හිච්චියාත් චූටියාත් දෙසවත් නොබලා ලොකු සීන් එකෙන් සිටියත් කල් යත්ම ඔවුනගේ ජාත්‍යන්තර උම්බෑව යලි අසන්නට දොළදුකක් මටද ආයෙන් සියලු තරහ මරහ අමතක කර යලිත් ඔවුන්ව ගෙදරට ගෙන්නා ගත්තේ සැමගේ සිනා සරදම් මැදය. පෙර වැරදි වලින් කවදාවත් පාඩමක් ඉගෙන නොගන්නා මැට්ටියෙකු ලෙස හංවඩු ගැසුණ  නමුත් තමන්ට ජාත්‍යන්තරයට යන්නට කල උපකාරයට ගරු කිරීමක් ලෙසින් මා හිතාදර හිච්චි පුතාත් චූටි පුතාත් නැවත වතාවක් මා අමාරුවේ නොදමන බව මගේ ඒකායන විස්වාසයයි.  

2021-01-08
කොරෝනා මැද සතුට ගෙනා මිතුරෝ II  

Saturday, December 2, 2023

256. කොස් මල්ලි (ශනිදා රෑ 10ට)

කොස් මල්ලීව මට මුණ ගැසුනේ මීට වසරකට පමණ පෙර වුවත් සමීපව ආශ්‍රය කිරීමට වරම් ලැබුනේ පසුගිය දෙසැම්බරයේ නිවාඩු දමා ගමට පැමිණි අතරවාරයේදීයි. ඔහුටම ආවේනික වූ විසුළු ස්වරූපයකුත් ප්‍රමාණයෙන් අන් අයට වඩා විශාල සිරුරකුත් කළු කන් දෙකකුත් හිමි ඔහු නිතරම පාතාල ක්‍රියාකාරකම් වල නිරත වීමත් කොස් වලට ඇති අධික ඇබ්බැහියත් නිසා ඔහුට කොස් මල්ලී යන නම තැබුවේ අපේ තාත්තාය. සිය පාතාල ක්‍රියා වලින් අපව විටෙක ප්‍රීතියටත් විටෙක කෝපයටත් පත් කරමින් සිටි කොස් මල්ලී අපේ ආගමනයත් සමග අපේ වත්තේම නතර වන්නට වාසනාව හිමි විය. ඒ වෙනදාට පෙට්ටි පිටින් දල්වන රතින්යා පත්තු වෙන්නේ නැති බැවිනි. එසේ වූයේ රතින්යා පත්තු කරන විට යටිගිරියෙන් කෑ ගසන සිය මිණිබිරිය ගේ බෙරිහන් දීම ඉවසනවාට වඩා කොස් මල්ලීටත් ඔහුගේ කල්ලියටත් වත්තේ ගැවසීමට ඉඩ දීම පහසු බව අම්මාත් තාත්තාත් තීරණය කිරීමෙන් අනතුරුවය. 

උදේ පාන්දරිම අවදිව තේක්ක ගසින් බැස රයිස් කෝනර් එකට එන කොස් මල්ලිගේ පළමු ඉලක්කය වන්නේ කුරුල්ලන්ට කෑමට දෙන බත් ඇටයකුදු ඉතිරි නොකර මුළුමනින්ම කා දැමීමයි. () සවලෙන් ගසන්නාක් මෙන් අත් දෙකට බත් පුරවා ගෙන කටේ දමා ගන්නා ඔහු අප ගෙතුළ සිට බලා සිටී නම් කෑම ඉක්මන් කරන්නේ සැනෙකින් ලෑල්ල මත දිගා වී බත් කාගෙන කාගෙන යාමෙනි. පොල් කටුවක කිසිවක් දමා ඇත්නම් කටුව පිටින්මද කෙසෙල් ඇවරියක් තබා ඇත්නම් ඇවරිය පිටින්මද  උස්සාගෙන ගසට නගින ඔහු බිම වැටෙන කෙසෙල් ගෙඩි අහුලාගෙන යෑමට තම කල්ලියෙන් පොඩි එකෙකු නොබෝ වේලාවකින් පහලට එවනු ලබයි. තමා මිස තම කල්ලියේ වෙන කිසිම කෙනෙකුට රයිස් කෝනර් එකට ඒමට කොස් මල්ලී ඉඩ දෙන්නේ නැත. රයිස් කෝනර් එක කල්ලියේ නායකයා වන තමන් ගේ තනි උරුමයක් බව ඔහු තරයේ අදහන අතර අනිත් කල්ලි සාමාජිකයින්ට කෑමට අවසර දෙන්නේ තමා ඇති පදම් කා අවසන් වූ පසු ඉතුරු වූ යමක් වේ නම් පමණි. දිනපතා එල්ලී සිටීම නිසා සමබරතාවය ගිලිහී ඔන්චිල්ලාවක් මෙන් පැද්දෙමින් ඇති රයිස් කෝනර් එක ළඟදීම කොස් මල්ලී විසින් බිමට බෑවීමේ අවධානමක් පවතින නමුත් කිසිවෙකු ඒ ගැන කම්පා නොවන්නේ එසේ වී හෝ මේ වඳුරු කරදරය ඉවරයක් වෙනවා නම් මැනවයි සිතමිනි. (නරඹන්න)













උදේ පාන්දර එලිය වැටෙන්නටත් පෙර පටන්ගන්නා මොවුන්ගේ ප්‍රධාන ක්‍රියාන්විතය වන්නේ අසල ඇති පොල් වත්තේ කුරුම්බා බෑමයි. පොල් වත්තේ මුරකරු ඈත් මෑත් වනතුරු හොර ගල් අහුලමින් සිට වැඩට බසින කල්ලිය පොල් වත්ත හැකි තරම් කාබාසිනියා කර ඉන් නික්ම යන්නේ මද්යාහ්නය වන විටය. වැඩුණු නාම්බන් හතර පස් දෙනෙකුත් ඔවුන්ගේ ප්රියම්බිකාවනුත් පැටවුනුත් ඇතුළුව පහළොවක් දහසයක් තරම් විසාල වන කොස් මල්ලි කල්ලිය එලවා දැමීමට අහස් කූරු යැවීම, යකඩ බෝල විදීම, බව්වන් උසි ගැන්වීම, චිම්පන්සි වෙස් මුහුණු භාවිතය ආදී සියල්ල කර අවසානයේ වායු රයිෆල් ද භාවිතා කර නමුත් කොස් මල්ලි කල්ලියේ රෝම ගහකට වත් හානියක් සිදු කිරීමට තවම බැරි වීම පුදුමයකි. දිනක් බව්වන් බුරන විට හදිසි වී ගසින් පැන්න පිම්මට කල්ලියේ පුංචි පැටියන් ගෙන් එකෙකු බිමට පත බෑ වී බව්වෙකුට හසු වුවද කල්ලිය පිටින් බිමට බැස අසරණ බව්වාගේ සර්වාංගයම හපා දමා පසෙකට එලවා සිය පොඩි එකා බේරා ගත් සටනද කොස් මල්ලිලා බය කිරීමට සිතා මරා දැමූ වඳුරෙකු ලෙස ලේ පාටින් පාට කර ගසක එල්ලා තිබූ වඳුරු ප්‍රමාණයේ පුළුන් බෝනික්කෙකු දැක බය වීම පසෙක තබා ඒකාව බදාගෙන ජෝගි නටමින් රඟ දැක්වූ නාටකයද හැබැහින් දැකීමට තරම් මෙවර මම වාසනාවන්ත වීමි. එපමණක්ද නොව පොල් වත්තේ අයිතිකරුවන් කල දැනුම් දීමත් මත මේ උවදුර සොයා බැලීමට පැමිණි වන ජීවී මාමලාගේ කැබ් රිය තුලට පැන එහි වූ ෆේස් ෂිල්ඩ් එකක් උස්සා හිසේ පැළඳ ගෙන සියල්ල අමන්දානන්දයට පත් කිරීමටත් කම්මැලිකමක් ආ විට ජනේලයෙන් අත දමා අසල නිවසේ ගුවන් විදුලිය ක්‍රියාත්මක කර සින්දුවක් ඇසීමටත් තරම් කොස් මල්ලි රසවතෙකු වූ බව අසන්නට ලැබිණි.

කොස් මල්ලී නිසා අප කෝප ගන්නා එකම හේතුව කොස්ය. වත්තේ ගස් වල කොපමණ කොස් තිබේද, ඒවා කොතරම් පැසී දුරකට පැසී ඇත්ද යන්න කොස් මල්ලි කල්ලිය ඉතා හොඳින් දනී. කලකට පසු ගමට පැමිණි සිය මිණිබිරියට පැණි වරකා මදුලක් කෑමට දෙන්නට යයි කියා ගසක පහලම හටගෙන තිබූ කොස් ගෙඩියක් ගෝනියකින් වසා දැමූ තාත්තා එය කොස් මල්ලිලාගෙන් සඟවා තබා ගන්නට ගත්තේ අපමණ වෙහෙසකි. සියලු කරදර ඉවසා වදාරා පැණි වරකාව ඉදුණු සැනින් බිමට බාගෙන දෙපලු කර තබා ගලවන මදුළු දැමීමට භාජනයක් ගෙන එන්නට ගෙතුලට ගිය තාත්තා ආපහු එනවිට කොස් මල්ලිලා විසින් එය උස්සාගෙන ගොස් තිබුනේ විනාඩියකටත් වැඩ අඩු සුළු කාලයකදීය. කල්ලි නායක කොස් මල්ලි කඩිමුඩියේ බිමට බැස එය පැහැරගෙන යනු මිදුලේ සෙල්ලම් කරමින් සිටි අසල නිවසක ළමයෙකු මෙලෙස කැමරාගත කරගෙන තිබුණි. මේ හේතුවෙන් කොස් මල්ලීත් ඔහුගේ කල්ලියත් ගැන බද්ද වයිරයකින් පසු වන තාත්තා එම පලිය ගැනීමට බලා සිටිනුයේ කුඩා හෝ අවස්ථාවක් ලැබෙන තුරුය. නමුත් තාත්තාගේ බැන වැදීම්, ගෙරවීම් තුට්ටුවකට මායිම් නොකරන කොස් මල්ලි තාත්තා රැවුල කැපීමට භාවිතා කරන කණ්නාඩිය ඉස්සීමත්, තාත්තා කුඹුරට යන විට හිසේ දමන පන් තොප්පිය ගෙන ගොස් ගසක එල්ලීමත්, එළියේ තාත්තාගේ ලියන මේසය මත ඇති පොත පත කියවීමත්, තාත්තා පෙනෙන මානයක සිටී නම් ළඟටම පැමිණ විරිත්තා ගස උඩ සිට සුළු දිය පහ කිරීමත්  එසේත් නැත්නම් තාත්තා ප්‍රාණ සමානව ආදරය කරන පූස් නාම්බාට කෝචෝක් කිරීමත් යන ආදියෙන් අපට අති මහත් විනෝදයක් සපයයි.  



 








(නරඹන්න)  නිවසේ සිදුවන මේ සියල්ල විනෝදයෙනුත් කොස් මල්ලි කෙරෙහි අනුකම්පාවෙනුත් ඉවසූ මට දිනක් ඒ සියල්ල පරයා හීන් දාඩිය දමන්නට වූයේ මා අහම්බෙන් දුටු කිසිවක් නිසාවෙනි. නිවස තුල කිසිම තැනක මගේ ඩයලොග් හෝ මොබිටෙල් රවුටරයට සිග්නල් නැති බැවින් පුරා දින දෙකක් පුරා කල ක්ෂේත්‍ර පරීක්ෂණයකින් අනතුරුව මම රවුටරය පිටුපස මිදුල ආසන්නයේ මේසයක් මත තැබීමට තීරණය කලෙමි. ඒ සිග්නල් කණු තුනෙන් අඩුම වශයෙන් එකක් වත් එතැනට වැඩ කරන බැවිනි. එය එතැන තබා ඉදිරිපස ආලින්දයට වී වැඩ කරන මම දිනක් හදිසියේම දුටුවේ මගේ රවුටරය තැබූ මේසය මතට නැග එහි සිග්නල් තත්වය පිරික්සන කොස් මල්ලීය. ඒ දුටු මට දෙලොව රත් වූයේ කොස් මල්ලීගේ කැරැට්ටුව ගැන මේ සති දෙක තුනට පුළුල් අවබෝදයක් මා ලබා තිබූ නිසාය. නුදුරේදීම දිනයක කොස් මල්ලී මගේ රවුටරය උස්සා ඔන්ලයින් පාතාලය කරගෙන යන බව මට සහතිකයෙන්ම තේරුණු අතර කුමක් කරම්දෝයි රාත්‍රියක් නිදි නැතිව කල්පනා කල මට අස්වැසිල්ලක් වූයේ මගේ කුඩා මලයාගේ උපදේශන සේවයයි. දැනට පාසැල් ගුරු සේවයේ නිරත වෙමින් සිය දහස් ගණන් ළමයින් ආං බාන්  කරන ඔහුත් ඔහුගේ ප්‍රියම්බිකාවත් ඉත සිතින් යෝජනා කලේ මගේ රවුටරයට ඉහලින් රතින්යා කරල් දෙකකුත් ගිනි පෙට්ටියකුත් එල්ලා තබන ලෙසත් ඒවා මොනවාද යන්න අඳුනන කොස් මල්ලී  ඒ ගැන බිය උපදවා යලි පැත්ත පළාතට නොපැමිණෙන බවත් ඉන් මගේ රවුටරයට සෙත සැලසෙන බවත්, එතුලින් ඉදිරි අනාගතය යහපත් වන බවත්ය. ඉන් නොනැවතුණු ඔවුන් සිය සොයුරිය ගැන උපන් සානුකම්පාවෙන් විනාඩි කීපයක් ඇතුලත ඒ අදහස ක්රියාවටම නංවා දෙන ලදී.
             
ඉතින් ප්‍රිය මිතුර මිතුරිය, ආපහු කොළඹ යාමේ අදහස අත්හල මම සැක බිය සංකා සියල්ල දුරුකර පස් වනක් ප්‍රීතියෙන් යුතුව නිවසේ සිට සේවයේ නියැලෙමි. දිනපතා කුමක් හෝ පාතාල වැඩක් කර අපව සිනා සයුරක ගිල්වන කොස් මල්ලි ඇතුළු කල්ලියට හද පිරි ප්‍රණාමය පිරිනමමි. එපමණක්ද නොව රතින්යා කරල් දෙකකුත් ගිනි පෙට්ටියකුත් ඉහ උඩින් එල්ලා ගෙන සිටින මගේ රවුටරයේ පින්තුරයක් ගෙන කොනකින් මගේ රූපයද ඈදා අපේ අක්කා WFH කරන්නේ මෙහෙමයි කියා සිය වට්සැප් මිතුරන් සමග බෙදාගෙන මට මහත් අභිමානයක් ගෙනදුන් මගේ මලයාටත් උදේ හවස බැති සිතින් සිහිපත් කරමි.

2021-01-03
කොරෝනා මැද සතුට ගෙනා මිතුරෝ I

ප.ලි.
කොරෝනා මැද සතුට ගෙනා මිතුරෝ නම් වන මෙම ලිපි පෙළ ලිවීමට යෙදුනේ මීට වසට දෙකකට පමණ පෙර පැවති කොරෝනා පළමු ලොක් ඩවුන් කාලය තුළදීය. අනේක දුෂ්කරතා මධ්‍යයේ කොළඹින් බැහැර ගම් ප්‍රදේශයේ මාපිය නිවසේ සිට සේවයේ නියැලෙමින් ගත කළ එම කාලය මහත් සුන්දර වූ අතර මෙතැන් සිට හඳුන්වා දෙන සියලු මිතුරන් මට මුණගැසුනේ එහිදීය. ඉතා සීමිත ප්‍රමාණයක් පමණක් කියවා ඇති මෙම ලිපි වැඩි පාඨක පිරිසක් උදෙසා නැවත බ්ලොග් අවකාශයට යොමු කිරීමට සිතුවේ ලිවීමට කිසිම දෙයක් සිතට නොඑන මේ කාලයේ වෙන කරන්නට දෙයක් නැති නිසාත්, මගේ බෝට්ටුවේම සිටින අනිත් අයද පරණ ලිපි ප්‍රතිචක්‍රීකරණය කරනු දැක තිබීම නිසාත් බව මතක් කරනු කැමැත්තෙමි. කියවන ඔබට ජය.

Saturday, November 18, 2023

255. මට පුදුම (ශනිදා රෑ 10ට)

 

හිටි ගමන් චැට් එකේ ඩොට් තුනක් එවන එක 
ඊට පසු විරිත්තා ‘නෑ නිකන්’ කියන එක 
එහෙම දවසට රෑට හීනෙනුත් පේන එක 
මට පුදුම අපෙ පිස්සු තාම හොඳ නූන එක 

එක නගරෙ අත දුරින් අපි දෙන්න ඉන්න එක 
ඒ උනත් හමුවෙලා මොකටදැයි සිතෙන එක 
ඉබේ දකිතැයි සිතා ලස්සනට අඳින එක 
මට පුදුම අපිට අපි තාම හමු නූන එක 

හිමකිරම දුටු මතින් සිනාවක් නැගෙන එක 
ක්ලැරන්ස්ගේ සින්දු ටික විතරක්ම අහන එක 
හැමදාම දොයියන්න කලින් හඳ බලන එක 
මට පුදුම අපෙ මතක තාම නැති නූන එක 

වැස්ස දවසට උදේ කළු කෝපි හදන එක 
බොන ගමන් කාගෙහරි කවි පොතක් බලන එක 
මේසෙ උඩ අරලියා මලක් නොවරදින එක 
මට  පුදුම කිසි දෙයක් තව වෙනස් නූන එක 

ඉඳහිටෙක මල් අතර ඔය මූණ පෙනෙන එක 
දුර ඉන්න තරු රෑට එක ළඟින් දිලෙන එක 
මතක් වී විදුලියක් හිත මැදින් කෙටෙන එක 
මට පුදුම අපි අපෙන් තාම වෙන් නූන එක!

 (පින්තුරය අන්තර්ජාලයෙනි.)

Saturday, November 11, 2023

254. හඳ එළිය මගහැරී (ශනිදා රෑ 10ට)

 

 රාත්‍රිය කොයි තරම් සුන්දරව තිබුනත් 
 එහි ඇතැයි හැඟෙනවා කාගේ හෝ කඳුලක් 
 දහවලේ කළුවෙලා නොලබමින් හෙවනක් 
 වැතිරිලා හති අරී දිගම දිග හුස්මක් 

 නහවමින් අතු රිකිළි හඳ එළිය අහුරක් 
 ගලද්දීත් නොලියවී තියේ යම් කවියක් 
 නොපෙනුණත් හදවතේ කළුවරක ලකුණක් 
 තිබිය හැක හඳ එළිය මග හැරුණු පෙදෙසක් 

 අතීතෙන් හමා එන කුමක්දෝ සුවදක් 
 උරා බී සන්සුන්ව මිදී යයි සුසුමක් 
 ඉරුණු තැන් වල යොදා පැලැස්තර මැහුමක් 
 පෙතිඅරී  හෙට උදෙත් පිපෙන්නට පැතුමක්! 

 (පින්තුරය අන්තර්ජාලයෙනි.)

ප. ලි. 
සති තුනක් නිකන්ම වාෂ්ප වී ගිය නිසාත් අද නම් එක වචනයක් හරි පොස්ට් නොකර  නැගිට්ටොත් බලාගමුයි කියා මටම තර්ජනය කරගත් නිසාත් රෑ 9 සිට ලිය ලියා මක මකා  යාන්තන් මේක අමුණගත් බව සලකන්න.



Friday, October 6, 2023

253. කවි පොත














ඉසිඹුවක් නොලබමින් සිත හැඟුම් පිබිදුණා 
සුරුවමක් වන් රුවක් දෙනයනේ දිලිහුණා 
සුසුවඳක් හෙමි හෙමින් සිත් මලින් විහිදුණා 
සැනසුමක් දැනුන තැන ඉතින් මං නැවතුණා 

මඳ­හ­සින් පණ ලැබුණ නිහඬ සම­නල් සිහින 
හෙමිහෙමින් පාවෙමින් කොපුලතක් කිති කැවින ­ 
සඳ දියෙන් නැහැවෙමින් කොඳ මලක් ඇහැ ඇරින 
එම නමින් මා හදේ කවි පොතක් දිග හැරින.

(පින්තූරය මුහුණු පොතෙනි.)
මුහුණු පොතෙ මගේ කවි පිටුවටද හැකි නම් පිවිසෙන්න.

සේපාලිකා මල් වෙත පැමිණි ඔබට බෙහෙවින්ම ස්තුතියි. ඉඩක් ඇත්නම් ඔබේ අදහස මෙහි තබා යන්නත් අමතක කරන්න එපා. මුහුණු පොතෙන් මගේ කවි පිටුව කියවන්න කැමති අයට ( මෙතැනින් ) පිවිසිය හැකියි.