උදයෙ සුපිපුණු මලක් බඳු
ළපටි අත පය හුඟක් මුදූ
පණ වගේ ආදරෙන් හැදූ
මාගෙ පැංචිගෙ නමයි සුදූ
පොඩ්ඩ වැරදුනු තැනදී බලා
කඳුළු ගුලි ගුලි බිමට හලා
අඬයි අපි පින්සෙන්ඩු වෙලා
යාලු වෙනතුරු සොරිය කියා
දොළහ එකොළහ නොකර පහූ
නිදා ගන්නට යාම බොරූ
සෙල්ලමින් කල් අරින යුරූ
අපිට පෙන්වනවාය තරූ
රෑ දෙකට යලි අවදි වෙලා
කාණුවට ගල් දමමු කියා
යන්න එලියට සමග එයා
අඬ ගසයි මට එන්න කියා
දෙන්න පස්සට හොඳ ගුටියක්
හිතට එන මුත් කෝ හැටියක්
කඳුළු ඇස් වල අලි පොරයක්
සැර කරොත් ඇති එක සැරයක්
හිතෙන දේවල් කොහොම හරී
ගන්නෙ තාත්තා ලඟට හැරී
පැංචි මගෙ ළඟ නැතුව බැරී
එයත් හරි මගෙ පනත් හරී...
No comments:
Post a Comment