Sunday, February 3, 2019

44. වස්තුව ...

කඳුළු දිය කර හරින කිරි ටිකිරි සිනාවයි
සුසුම් පා කර හරින මුදු තෙපුල් කතාවයි
මහා මෙරක හිසේ බර දුටු සැනින් පලා යයි
මගෙ කුඩා මැණික මට සදා වාසනාවයි

ඉඩෝරෙට බිඳුණු හද බිමට වැසි වැස්සුවේ
අවාරෙත් කැකුළු මල් නටු අගට කැන්දුවේ
අමාවක දිනෙත් සඳ අහස් කුස නැංවුවේ
මගේ පණ ඉතින් නුඹ තමයි මගෙ වස්තුවේ !

No comments:

Post a Comment

සේපාලිකා මල් වෙත පැමිණි ඔබට බෙහෙවින්ම ස්තුතියි. ඉඩක් ඇත්නම් ඔබේ අදහස මෙහි තබා යන්නත් අමතක කරන්න එපා. මුහුණු පොතෙන් මගේ කවි පිටුව කියවන්න කැමති අයට ( මෙතැනින් ) පිවිසිය හැකියි.