Monday, November 30, 2020

142. තියා යන්න දුක














තියා යන්න ළඟ දරාගන්න දුක හිතට හැකී
කියා දෙන්න ආදරේ තරම මට අයිති නැතී
නිවා ගන්න හිත පියා ගත්ත ඇස් මතම රැඳී
හිනා වෙන්න ඔබ බලා ඉන්න මට එයම ඇතී

හුස්ම පුරාවට ඇවිළි ඇවිලි දුක් විඳින සුසුම්
නින්ද හොරාගෙන ඇහැරි ඇහැරි ඉකි බිඳින හැඟුම්
එක්ව බෙදාගනු පිණිස බලා ඉමි හදෙහි රිදුම්
මන්ද පමාවන කරුණ හිතාදර සඳෙහි කැළුම්

කණාමැදිරි එළි අග්ගිස්සක නෙත් කෙවෙනි දිවේ
කඩාවැටෙන තරු කැබිලිත්තක සිත පැතුම දැවේ
තියාගත්ත හිස උරහිස්සක මුදු සිසිල මැවේ
පියා ගනිමි ඇස් ඔබෙ ආදරයෙන් මහද නිවේ.
(පින්තූරය අන්තර්ජාලයෙනි.)

No comments:

Post a Comment

සේපාලිකා මල් වෙත පැමිණි ඔබට බෙහෙවින්ම ස්තුතියි. ඉඩක් ඇත්නම් ඔබේ අදහස මෙහි තබා යන්නත් අමතක කරන්න එපා. මුහුණු පොතෙන් මගේ කවි පිටුව කියවන්න කැමති අයට ( මෙතැනින් ) පිවිසිය හැකියි.