Friday, October 25, 2019

113. සුවෙන් ඔබ නිදියනකොට












ඉල්ල ගන්නට එකම සුසුමක් ඉනුව හදවත පත්ලෙම
ඉන්න මල් ඉති බිම බලාගෙන නැවීගෙන මල් එක්කම
ගන්න අරගෙන යන්න නොනැවති මගේ සතුටත් එක්කම
ඉන්න අඳුරෙහි සැඟවිලා ගොස් මටත් හැකි ඒ එක්කම

නෙලා ගෙන සේපාලිකාවක් සුවඳ එහි ඉව කරනවා
තබා ගෙන ඔය රුව ඇබින්දක් හිතේ මැද ඉකි බිඳිනවා
බලා ගෙන බිම අහසෙ තනියෙන් රෑ පුරාවට හිඳිනවා
කතා නොකරන තාරකාවට නිතර අපි ගැන කියනවා

මලානික හඳ කඳු වළල්ලෙන් ඈත ඇවිදන් යනකොට
අඬාගෙන හිත හැබෑ නොවෙනා හීනයක තනි වෙනකොට
හොයාගෙන හැමදාම එමි ආදරේ සුසුමක දියකොට
පියාගෙන නෙත් රැයේ මැදියම් සුවෙන් ඔබ නිදියනකොට.
(පින්තූරය අන්තර්ජාලයෙනි)

No comments:

Post a Comment

සේපාලිකා මල් වෙත පැමිණි ඔබට බෙහෙවින්ම ස්තුතියි. ඉඩක් ඇත්නම් ඔබේ අදහස මෙහි තබා යන්නත් අමතක කරන්න එපා. මුහුණු පොතෙන් මගේ කවි පිටුව කියවන්න කැමති අයට ( මෙතැනින් ) පිවිසිය හැකියි.