112. අනේ අද මහ පුදුම දවසක්

හිතේ බල බිඳ නැගෙන සුසුමක තෙතක් සුළඟට මුහු වුනා
නෙතේ කෙලවර කඳුළු අතරින් පැමිණ ඔබෙ රුව බොඳවුනා
අතේ ගුලි කල මලක සුවඳක අපේ මතකය සැඟවුනා
අනේ අද මහ පුදුම දවසක් ඔබව දිගටම සිහි වුනා

පිටව යන්නට නොදී පාවෙන හිතට ආපහු හැරෙව්ව
අපව අප හට අහිමි වනවග බලෙන් මුත් යලි හිතෙව්ව
රිදව ගන්නට හිතත් දෙනෙතත් හදෙහි පතුලෙහි රැඳෙව්ව
මතක එක එක අරන් වැලපෙමි සිතින් සිරගත කෙරෙව්ව

බලන්නට මට ඔබේ සිනහව අරන් තව මල් පිපෙනවා
විඳින්නට මට ඔබේ සුවඳම අරන් මදනල හමනවා
වැටෙන්නට එන කඳුළු වියලා එයින් සිනහව මවනවා
නොඑන්නට යලි බලෙන් මතකය හිතෙන් පිටමන් කරනවා.
(පින්තූරය අන්තර්ජාලයෙනි)